WEBVTT

00:00:01.000 --> 00:00:04.000
Świetna dramatopisarka, Adrienne Kennedy,

00:00:04.000 --> 00:00:06.000
napisała książkę

00:00:06.000 --> 00:00:08.000
„Ludzie, dzięki którym powstały moje sztuki.”

00:00:08.000 --> 00:00:10.000
A gdybym to ja miała napisać książkę

00:00:10.000 --> 00:00:12.000
nosiłaby ona tytuł:

00:00:12.000 --> 00:00:14.000
„Artyści, dzięki którym powstały moje wystawy”

00:00:14.000 --> 00:00:16.000
bo moja praca,

00:00:16.000 --> 00:00:19.000
rozumienie sztuki i kultury

00:00:19.000 --> 00:00:22.000
rozwijały się dzięki podążaniu za artystami,

00:00:22.000 --> 00:00:25.000
dzięki refleksji nad tym, jakie mają znaczenie,

00:00:25.000 --> 00:00:27.000
co robią i kim są.

00:00:28.000 --> 00:00:30.000
Jay Jay z „Good Times”,

00:00:30.000 --> 00:00:33.000
(brawa)

00:00:33.000 --> 00:00:35.000
dla wielu ważny

00:00:35.000 --> 00:00:37.000
z powodu „dyn-a-mitu”,

00:00:37.000 --> 00:00:39.000
lecz być może jeszcze bardziej

00:00:39.000 --> 00:00:42.000
jako w gruncie rzeczy pierwszy czarnoskóry artysta

00:00:42.000 --> 00:00:44.000
w czasie największej oglądalności w telewizji.

00:00:45.000 --> 00:00:47.000
Jean-Michel Basquiat,

00:00:47.000 --> 00:00:49.000
ważny dla mnie,

00:00:49.000 --> 00:00:52.000
ponieważ był pierwszym żyjącym czarnoskórym artystą,

00:00:52.000 --> 00:00:54.000
który pokazał mi możliwości

00:00:54.000 --> 00:00:57.000
leżące przede mną.

NOTE Paragraph

00:00:57.000 --> 00:01:00.000
Mój projekt dotyczy sztuki,

00:01:00.000 --> 00:01:02.000
w szczególności czarnoskórych artystów,

00:01:02.000 --> 00:01:04.000
a bardzo ogólnie

00:01:04.000 --> 00:01:06.000
sposobów, w jaki sztuka

00:01:06.000 --> 00:01:08.000
może zmienić to, jak myślimy

00:01:08.000 --> 00:01:11.000
o sobie i o kulturze.

00:01:11.000 --> 00:01:13.000
Moje zainteresowanie skierowane jest ku artystom,

00:01:13.000 --> 00:01:16.000
którzy rozumieją historię i piszą ją od nowa,

00:01:16.000 --> 00:01:18.000
którzy pojmują siebie

00:01:18.000 --> 00:01:20.000
w szerszym kontekście

00:01:20.000 --> 00:01:22.000
świata sztuki,

00:01:22.000 --> 00:01:24.000
ale też, którzy stwarzają nowe przestrzenie,

00:01:24.000 --> 00:01:27.000
które my możemy dostrzec i zrozumieć.

00:01:27.000 --> 00:01:30.000
Chciałabym przedstawić tu dwoje artystów, Glenna Ligona i Carol Walker,

00:01:30.000 --> 00:01:33.000
dwoje z wielu, którzy według mnie formułują

00:01:33.000 --> 00:01:36.000
najistotniejsze pytania,

00:01:36.000 --> 00:01:38.000
jakie ja chcę stawiać jako kurator.

00:01:38.000 --> 00:01:41.000
Interesowała mnie myśl,

00:01:41.000 --> 00:01:43.000
dlaczego i w jaki sposób

00:01:43.000 --> 00:01:46.000
mogłabym napisać nowy rodział,

00:01:46.000 --> 00:01:48.000
nową opowieść w historii sztuki

00:01:48.000 --> 00:01:50.000
i na świecie.

00:01:50.000 --> 00:01:52.000
Wiedziałam, że aby to zrobić,

00:01:52.000 --> 00:01:55.000
musiałam przyjrzeć się temu, jak pracują artyści,

00:01:55.000 --> 00:01:57.000
pojąć studio artysty

00:01:57.000 --> 00:01:59.000
jako laboratorium

00:01:59.000 --> 00:02:01.000
i pomyśleć

00:02:01.000 --> 00:02:04.000
o pojmowaniu muzeum jako think tanku,

00:02:04.000 --> 00:02:07.000
widzieć wystawę

00:02:07.000 --> 00:02:10.000
jako czystą kartę, stawiać pytania

00:02:10.000 --> 00:02:12.000
otwierające przestrzeń

00:02:12.000 --> 00:02:15.000
do refleksji nad odpowiedziami.

NOTE Paragraph

00:02:15.000 --> 00:02:17.000
W 1994 r.

00:02:17.000 --> 00:02:19.000
jako kurator w Muzeum Whitney

00:02:19.000 --> 00:02:21.000
zorganizowałam wystawę „Czarnoskóry mężczyzna”.

00:02:21.000 --> 00:02:23.000
Obserwowała ona punkty przecinania się

00:02:23.000 --> 00:02:25.000
rasy i płci

00:02:25.000 --> 00:02:27.000
we współczesnej sztuce amerykańskiej.

00:02:27.000 --> 00:02:29.000
Miała za zadanie poszukiwanie

00:02:29.000 --> 00:02:31.000
sposobów, w jakie sztuka

00:02:31.000 --> 00:02:33.000
może być miejscem dialogu,

00:02:33.000 --> 00:02:35.000
trudnego dialogu,

00:02:35.000 --> 00:02:38.000
dialogu z uwzględnieniem wielu, wielu perspektyw

00:02:38.000 --> 00:02:40.000
oraz jak muzeum może być miejscem

00:02:40.000 --> 00:02:42.000
takich sporów ideowych.

00:02:42.000 --> 00:02:44.000
Na wystawie przedstawiliśmy

00:02:44.000 --> 00:02:46.000
dzieła ponad 20 artystów

00:02:46.000 --> 00:02:48.000
różnej rasy i w różnym wieku.

00:02:48.000 --> 00:02:51.000
Wszystkie jednak pokazywały męskość czarnoskórych

00:02:51.000 --> 00:02:54.000
z określonej perspektywy.

00:02:57.000 --> 00:03:00.000
Wystawa ta była dla mnie ważna,

00:03:00.000 --> 00:03:02.000
bo zaangażowała mnie

00:03:02.000 --> 00:03:05.000
w mojej roli

00:03:05.000 --> 00:03:07.000
jako kurator, katalizator

00:03:07.000 --> 00:03:09.000
tego dialogu.

00:03:09.000 --> 00:03:11.000
Przede wszystkim jednak

00:03:11.000 --> 00:03:13.000
w czasie trwania tej wystawy

00:03:13.000 --> 00:03:15.000
miała miejsce moja konfrontacja z myślą,

00:03:15.000 --> 00:03:17.000
jak silnie potrafią oddziaływać obrazy

00:03:17.000 --> 00:03:20.000
i jak głębokie może być ludzkie rozumienie siebie i innych.

NOTE Paragraph

00:03:20.000 --> 00:03:23.000
Proszę spojrzeć na te dwie prace, tę po prawej stworzył Leon Golub,

00:03:23.000 --> 00:03:26.000
a tę po lewej Robert Colescott.

00:03:26.000 --> 00:03:28.000
W czasie tej spornej,

00:03:28.000 --> 00:03:30.000
kontrowersyjnej wystawy,

00:03:30.000 --> 00:03:32.000
wreszcie też takiej,

00:03:32.000 --> 00:03:34.000
która otworzyła mi oczy na to,

00:03:34.000 --> 00:03:36.000
czym może być sztuka,

00:03:36.000 --> 00:03:39.000
w galerii podeszła do mnie kobieta,

00:03:39.000 --> 00:03:42.000
żeby wyrazić swoje obawy co do tego,

00:03:42.000 --> 00:03:44.000
jak silnie mogą oddziaływać obrazy

00:03:44.000 --> 00:03:46.000
i to, jak się wzajemnie spostrzegamy.

00:03:46.000 --> 00:03:48.000
Wskazując na obraz po lewej,

00:03:48.000 --> 00:03:50.000
stwierdziła, że jest on problematyczny,

00:03:50.000 --> 00:03:53.000
gdyż odnosi się do tego,

00:03:53.000 --> 00:03:56.000
jak portretowani byli czarnoskórzy.

00:03:56.000 --> 00:03:58.000
Praca po prawej

00:03:58.000 --> 00:04:01.000
stanowiła dla niej przykład tego, z jakim szacunkiem

00:04:01.000 --> 00:04:03.000
powinna reprezentować sztuka,

00:04:03.000 --> 00:04:05.000
by przeciwstawiać się takim obrazom w mediach.

00:04:05.000 --> 00:04:08.000
Następnie przydzieliła tym pracom rasową tożsamość,

00:04:08.000 --> 00:04:10.000
twierdząc w gruncie rzeczy, że praca po prawej

00:04:10.000 --> 00:04:12.000
bez wątpienia została stworzona przez czarnoskórego artystę,

00:04:12.000 --> 00:04:14.000
a praca po lewej przez białoskórego,

00:04:14.000 --> 00:04:16.000
podczas gdy w rzeczywistości

00:04:16.000 --> 00:04:18.000
jest odwrotnie.

00:04:18.000 --> 00:04:20.000
Bob Colescott to artysta afroamerykański

00:04:20.000 --> 00:04:22.000
Leon Golub to artysta rasy białej.

00:04:22.000 --> 00:04:24.000
Dla mnie istotą było to,

00:04:24.000 --> 00:04:27.000
że w tym miejscu i w tym momencie

00:04:27.000 --> 00:04:29.000
tak bardzo, bardziej niż cokolwiek innego,

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
pragnęłam zrozumieć,

00:04:31.000 --> 00:04:34.000
jak obrazy mogą oddziaływać, jak oddziałują

00:04:34.000 --> 00:04:36.000
i jak artyści stwarzają

00:04:36.000 --> 00:04:38.000
przestrzeń, większą

00:04:38.000 --> 00:04:40.000
niż możemy sobie wyobrazić, by w naszym codziennym życiu

00:04:40.000 --> 00:04:43.000
pracować poprzez obrazy.

NOTE Paragraph

00:04:43.000 --> 00:04:46.000
Przesuwając się teraz trochę w czasie do przodu, jestem teraz w Harlemie,

00:04:46.000 --> 00:04:49.000
który dla wielu jest domem czarnej Ameryki,

00:04:49.000 --> 00:04:52.000
i sercem

00:04:52.000 --> 00:04:54.000
czarnego doświadczenia,

00:04:54.000 --> 00:04:57.000
miejscem, gdzie istniał cały ten renesans Harlemu.

00:04:58.000 --> 00:05:01.000
Obecny Harlem w pewien sposób definiuje siebie

00:05:01.000 --> 00:05:04.000
i myśli o sobie teraz

00:05:04.000 --> 00:05:06.000
patrząc i w przeszłość, i w przyszłość.

00:05:06.000 --> 00:05:08.000
Zawsze powtarzam, że Harlem to ciekawa społeczność,

00:05:08.000 --> 00:05:10.000
ponieważ, w odróżnieniu od wielu innych miejsc,

00:05:10.000 --> 00:05:12.000
określa się jednocześnie poprzez przeszłość, teraźniejszość

00:05:12.000 --> 00:05:14.000
i przyszłość.

00:05:14.000 --> 00:05:16.000
Nikt nie mówi tylko o Harlemie „teraz”.

00:05:16.000 --> 00:05:19.000
Zawsze jest to, czym był i czym może być.

00:05:19.000 --> 00:05:21.000
I, mając to na uwadze,

00:05:21.000 --> 00:05:23.000
dochodzimy do mojego drugiego projektu, drugiego pytania.

00:05:23.000 --> 00:05:25.000
Czy muzeum może

00:05:25.000 --> 00:05:27.000
odgrywać rolę katalizatora w społeczności?

00:05:27.000 --> 00:05:29.000
Czy muzeum może stworzyć dla artystów dom

00:05:29.000 --> 00:05:31.000
i umożliwić im, by zostali prowodyrami zmian

00:05:31.000 --> 00:05:34.000
w czasach przedefiniowywania się społeczności?

00:05:34.000 --> 00:05:37.000
Oto Harlem w tym właśnie momencie, 20 stycznia,

00:05:37.000 --> 00:05:40.000
określa siebie w cudowny sposób.

NOTE Paragraph

00:05:41.000 --> 00:05:43.000
Tak więc pracuję teraz w Muzeum Studio w Harlemie,

00:05:43.000 --> 00:05:45.000
zastanawiając się nad tamtejszymi wystawami,

00:05:45.000 --> 00:05:47.000
nad tym, co to oznacza,

00:05:47.000 --> 00:05:49.000
odkrywać możliwości sztuki.

00:05:49.000 --> 00:05:51.000
A zatem, co to oznacza dla was?

00:05:51.000 --> 00:05:54.000
Wiem, że wielu z was

00:05:54.000 --> 00:05:56.000
jest zaangażowanych w dialog międzykulturowy,

00:05:56.000 --> 00:05:59.000
w idee kreatywności i innowacyjności.

00:05:59.000 --> 00:06:02.000
Zastanówcie się nad rolą, jaką artyści mogą w tym odegrać.

00:06:02.000 --> 00:06:05.000
To właśnie do tego rodzaju ochrony i poparcia

00:06:05.000 --> 00:06:08.000
dążę w mojej pracy z młodymi, czarnoskórymi artystami.

00:06:08.000 --> 00:06:10.000
Pomyślcie o artystach nie jako o dostarczycielach treści,

00:06:10.000 --> 00:06:12.000
mimo że mogą być w tym świetni,

00:06:12.000 --> 00:06:14.000
ale, raz jeszcze, jako o prawdziwych katalizatorach.

NOTE Paragraph

00:06:16.000 --> 00:06:19.000
Muzeum Studio założono pod koniec lat 60-tych.

00:06:19.000 --> 00:06:22.000
Wspominam o tym, ponieważ ważne jest, by umiejscowić

00:06:22.000 --> 00:06:24.000
to wydarzenie w historii,

00:06:24.000 --> 00:06:26.000
w odniesieniu do roku 1968,

00:06:26.000 --> 00:06:28.000
do tego tak niesamowicie historycznego momentu,

00:06:28.000 --> 00:06:31.000
i pomyśleć o tym, jaka przepaść została pokonana od tamtego czasu

00:06:31.000 --> 00:06:34.000
i o możliwościach, z których mamy dziś

00:06:34.000 --> 00:06:36.000
przywilej korzystać

00:06:36.000 --> 00:06:38.000
i uzmysłowić sobie, że to muzeum

00:06:38.000 --> 00:06:40.000
zrodziło się z momentu wielkiego protestu,

00:06:40.000 --> 00:06:42.000
i że było oddane

00:06:42.000 --> 00:06:44.000
badaniu historii i dziedzictwa

00:06:44.000 --> 00:06:47.000
artystów afroamerykańskich,

00:06:47.000 --> 00:06:49.000
ważnych w historii sztuki w tym kraju,

00:06:49.000 --> 00:06:51.000
takich jak Jacob Lawrence, Norman Lewis,

00:06:51.000 --> 00:06:53.000
Romare Beardon.

NOTE Paragraph

00:06:53.000 --> 00:06:55.000
Wracając teraz

00:06:55.000 --> 00:06:57.000
do dnia dzisiejszego.

00:06:57.000 --> 00:06:59.000
W 1975 r. Mohammed Ali

00:06:59.000 --> 00:07:01.000
wygłosił wykład na Uniwersytecie w Harwardzie.

00:07:01.000 --> 00:07:04.000
Po wykładzie podszedł do niego student i powiedział:

00:07:04.000 --> 00:07:06.000
„Proszę powiedzieć nam wiersz.”

00:07:06.000 --> 00:07:08.000
A Mohammed Ali powiedział: „Ja, My”.

00:07:08.000 --> 00:07:11.000
To głębokie stwierdzenie o jednostce i społeczności

00:07:11.000 --> 00:07:13.000
to przestrzeń

00:07:13.000 --> 00:07:16.000
mojego projektu odkrywania, refleksji nad artystami,

00:07:16.000 --> 00:07:18.000
prób definiowania,

00:07:18.000 --> 00:07:20.000
czym może być

00:07:20.000 --> 00:07:23.000
ruch sztuki afroamerykańskiej XXI wieku.

00:07:23.000 --> 00:07:25.000
i czym może być

00:07:25.000 --> 00:07:28.000
dla wszelkich obecnych ruchów kulturowych.

00:07:28.000 --> 00:07:30.000
Owe „Ja, My”

00:07:30.000 --> 00:07:32.000
wydaje się niesamowicie prorocze,

00:07:32.000 --> 00:07:34.000
istotne.

NOTE Paragraph

00:07:34.000 --> 00:07:36.000
Do dnia dzisiejszego

00:07:36.000 --> 00:07:39.000
konkretny projekt, który mi to umożliwił,

00:07:39.000 --> 00:07:41.000
to seria wystaw,

00:07:41.000 --> 00:07:43.000
o tytułach zaczynających się na F:

00:07:43.000 --> 00:07:45.000
„Freestyle – Styl dowolny” „Frequency – Częstotliwość” i „Flow – Przepływ”,

00:07:45.000 --> 00:07:47.000
które miały za zadanie odkryć

00:07:47.000 --> 00:07:49.000
i zdefiniować

00:07:49.000 --> 00:07:52.000
młodych czarnoskórych artystów tworzących obecnie,

00:07:52.000 --> 00:07:54.000
którzy według mnie

00:07:54.000 --> 00:07:57.000
będą kontynuować pracę przez wiele kolejnych lat.

00:07:57.000 --> 00:07:59.000
Ta seria wystaw

00:07:59.000 --> 00:08:01.000
została stworzona specjalnie po to,

00:08:01.000 --> 00:08:03.000
by zadać pytanie,

00:08:03.000 --> 00:08:05.000
co znaczy

00:08:05.000 --> 00:08:07.000
dziś, w tym momencie historii,

00:08:07.000 --> 00:08:10.000
widzieć sztukę jako katalizator,

00:08:10.000 --> 00:08:12.000
co znaczy dziś, w tym momencie historii,

00:08:12.000 --> 00:08:15.000
kiedy definiujemy i redefiniujemy kulturę,

00:08:15.000 --> 00:08:17.000
kulturę afroamerykańską w moim przypadku,

00:08:17.000 --> 00:08:19.000
ale też kulturę ogólnie.

00:08:19.000 --> 00:08:21.000
Wybrałam grupę artystów

00:08:21.000 --> 00:08:24.000
skupionych wokół idei,

00:08:24.000 --> 00:08:26.000
którą chcę nazwać "postczarną".

00:08:26.000 --> 00:08:28.000
Chciałam tym samym zdefiniować ich

00:08:28.000 --> 00:08:31.000
jako artystów, którzy teraz rozpoczynają swoją pracę,

00:08:31.000 --> 00:08:34.000
odnosząc się do historii, ale zaczynając w tym momencie historycznym.

NOTE Paragraph

00:08:35.000 --> 00:08:38.000
To właśnie w tym odkrywczym znaczeniu

00:08:38.000 --> 00:08:41.000
zadaję nowe pytania.

00:08:41.000 --> 00:08:43.000
Brzmią one:

00:08:43.000 --> 00:08:45.000
Co oznacza dziś

00:08:45.000 --> 00:08:48.000
być Afroamerykaninem w Ameryce?

00:08:48.000 --> 00:08:51.000
Co może na ten temat powiedzieć dzieło sztuki?

00:08:51.000 --> 00:08:54.000
W jaki sposób muzeum

00:08:54.000 --> 00:08:57.000
może być dla nas miejscem

00:08:57.000 --> 00:08:59.000
tej konwersacji?

00:08:59.000 --> 00:09:01.000
Najbardziej ekscytujące są przy tym

00:09:01.000 --> 00:09:04.000
ta energia i ekscytacja,

00:09:04.000 --> 00:09:06.000
którą mogą wnieść młodzi artyści.

00:09:06.000 --> 00:09:08.000
W ich dziełach chodzi dla mnie

00:09:08.000 --> 00:09:10.000
nie zawsze tylko

00:09:10.000 --> 00:09:12.000
o innowację estetyczną,

00:09:12.000 --> 00:09:15.000
rodzącą się w ich wyobraźni, stwarzaną przez ich wizje,

00:09:15.000 --> 00:09:17.000
by przedstawić ją światu,

00:09:17.000 --> 00:09:19.000
lecz może przede wszystkim

00:09:19.000 --> 00:09:21.000
poprzez rodzące się emocje społeczności

00:09:21.000 --> 00:09:24.000
chodzi o to, że stanowią one ważne głosy,

00:09:24.000 --> 00:09:27.000
które pozwalają nam zrozumieć naszą sytuację,

00:09:27.000 --> 00:09:29.000
zarówno teraz, jak i w przyszłości.

00:09:29.000 --> 00:09:32.000
Często zadziwiają mnie

00:09:32.000 --> 00:09:34.000
formy, jakie

00:09:34.000 --> 00:09:36.000
temat rasy

00:09:36.000 --> 00:09:39.000
przybiera w wielu miejscach,

00:09:39.000 --> 00:09:41.000
o jakich byśmy nawet nie pomyśleli.

00:09:41.000 --> 00:09:44.000
Zadziwiają mnie sposoby,

00:09:44.000 --> 00:09:46.000
w jakie artyści chcą odzwierciedlać to

00:09:46.000 --> 00:09:48.000
w swoich pracach.

00:09:48.000 --> 00:09:50.000
To dlatego zwracam się w kierunku sztuki.

00:09:50.000 --> 00:09:52.000
Dlatego zadaję pytania o sztukę.

00:09:52.000 --> 00:09:55.000
Dlatego robię wystawy.

NOTE Paragraph

00:09:55.000 --> 00:09:57.000
Wracając do wystawy, o której mówiłam,

00:09:57.000 --> 00:10:00.000
wzięło w niej udział 40 artystów w przeciągu ośmiu lat.

00:10:00.000 --> 00:10:03.000
Dla mnie istotne jest, by zastanowić się nad jej implikacjami.

00:10:04.000 --> 00:10:06.000
Implikacjami odnośnie tego,

00:10:06.000 --> 00:10:09.000
co to pokolenie ma nam wszystkim do powiedzenia.

00:10:09.000 --> 00:10:12.000
By zastanowić się, co dla tych artystów oznacza

00:10:12.000 --> 00:10:14.000
istnieć zarówno na świecie, gdy ich dzieła podróżują,

00:10:14.000 --> 00:10:16.000
jak i w swoich społecznościach

00:10:16.000 --> 00:10:19.000
którzy dostrzegają i reflektują

00:10:19.000 --> 00:10:22.000
problemy leżące przed nami.

00:10:22.000 --> 00:10:24.000
Chodzi też o refleksję

00:10:24.000 --> 00:10:26.000
nad duchem twórczym i jego pielęgnowaniem.

00:10:26.000 --> 00:10:28.000
A wyobraźcie sobie, zwłaszcza w miejskiej kulturze Ameryki,

00:10:28.000 --> 00:10:31.000
pielęgnację ducha twórczego.

NOTE Paragraph

00:10:31.000 --> 00:10:34.000
Tak więc, dokąd nas to teraz prowadzi?

00:10:34.000 --> 00:10:37.000
Dla mnie istotą jest myślenie

00:10:37.000 --> 00:10:40.000
o tym dyskursie kulturowym w międzynarodowym kontekście.

00:10:40.000 --> 00:10:43.000
Ostatni etap tego projektu

00:10:43.000 --> 00:10:45.000
nosił tytuł „Flow – Przepływ”,

00:10:45.000 --> 00:10:47.000
jego ideą było utworzenie

00:10:47.000 --> 00:10:49.000
sieci artystów

00:10:49.000 --> 00:10:51.000
z całego świata,

00:10:51.000 --> 00:10:53.000
nie o spojrzenie

00:10:53.000 --> 00:10:56.000
z perspektywy Harlemu na zewnątrz, ale o patrzenie ponad granicami.

00:10:56.000 --> 00:10:59.000
Zatem „Przepływ” pokazywał artystów urodzonych w Afryce.

00:10:59.000 --> 00:11:02.000
Wielu z nas myśli o tym kontynencie

00:11:02.000 --> 00:11:04.000
i o tym, co on znaczy

00:11:04.000 --> 00:11:06.000
dla nas w 21. wieku,

00:11:06.000 --> 00:11:08.000
ja zaczęłam patrzeć

00:11:08.000 --> 00:11:10.000
poprzez artystów, ich dzieła

00:11:10.000 --> 00:11:13.000
i myśleć o tym, co oni mogą nam powiedzieć o przyszłości,

00:11:13.000 --> 00:11:16.000
o naszej przyszłości

00:11:16.000 --> 00:11:19.000
i co mogą stworzyć w znaczeniu

00:11:19.000 --> 00:11:22.000
dawania nam możliwości obserwacji,

00:11:22.000 --> 00:11:24.000
jak Afryka wyłania się jako strona

00:11:24.000 --> 00:11:26.000
naszego poszerzonego dialogu.

00:11:26.000 --> 00:11:28.000
Co więc odkrywam,

NOTE Paragraph

00:11:28.000 --> 00:11:30.000
gdy patrzę na sztukę?

00:11:30.000 --> 00:11:32.000
O czym myślę,

00:11:32.000 --> 00:11:34.000
gdy myślę o sztuce?

00:11:34.000 --> 00:11:36.000
Czuję, że moim przywilejem jako kuratora

00:11:36.000 --> 00:11:39.000
jest nie tylko odkrywanie nowych dzieł,

00:11:39.000 --> 00:11:41.000
fascynujących dzieł,

00:11:41.000 --> 00:11:43.000
ale tak naprawdę

00:11:43.000 --> 00:11:45.000
odkrywanie samej siebie,

00:11:45.000 --> 00:11:47.000
i tego, co ja mogę oferować

00:11:47.000 --> 00:11:49.000
w ramach wystawy,

00:11:49.000 --> 00:11:52.000
mówienie o pięknie, potędze,

00:11:52.000 --> 00:11:54.000
o nas samych,

00:11:54.000 --> 00:11:57.000
ale też rozmawianie ze sobą.

00:11:57.000 --> 00:12:00.000
To sprawia, że moje życie ma cel,

00:12:00.000 --> 00:12:02.000
i że chcę zastanawiać się

00:12:02.000 --> 00:12:05.000
nad znaczeniem tego pokolenia czarnoskórych artystów i artystów na całym świecie.

NOTE Paragraph

00:12:05.000 --> 00:12:07.000
Dziękuję.