1
00:00:00,000 --> 00:00:02,000
เอกภพ

2
00:00:02,000 --> 00:00:04,000
เป็นอะไรที่กว้างใหญ่ไพศาลจริงๆครับ

3
00:00:04,000 --> 00:00:07,000
เราอยู่ในดาราจักรที่ชื่อว่า ทางช้างเผือก

4
00:00:07,000 --> 00:00:10,000
มีดวงดาวนับแสนล้านดวงอยู่ในทางช้างเผือก

5
00:00:10,000 --> 00:00:12,000
และถ้าคุณเอากล้องถ่ายรูป

6
00:00:12,000 --> 00:00:14,000
เล็งไปตรงไหนของท้องฟ้าก็ได้

7
00:00:14,000 --> 00:00:16,000
แล้วปล่อยช่องรับแสงของกล้องเปิดรับแสงไว้อย่างนั้น

8
00:00:16,000 --> 00:00:19,000
ตราบใดที่กล้องของคุณเชื่อมติดอยู่กับกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล (Hubble) ด้วยละก็

9
00:00:19,000 --> 00:00:21,000
กล้องก็จะจับภาพได้เป็นแบบนี้ครับ

10
00:00:21,000 --> 00:00:24,000
ก้อนกลมๆเบลอๆเล็กๆพวกนี้ แต่ละอัน

11
00:00:24,000 --> 00:00:26,000
คือดาราจักรที่ใหญ่พอๆกับทางช้างเผือกของเรานะครับนี่

12
00:00:26,000 --> 00:00:29,000
แต่ละดาราจักร มีดาวเป็นแสนล้านดวงเหมือนกัน

13
00:00:29,000 --> 00:00:32,000
แล้วก็มีกันร่วมแสนล้านดาราจักร

14
00:00:32,000 --> 00:00:34,000
ที่ค้นพบได้ในเอกภพนี้ครับ

15
00:00:34,000 --> 00:00:36,000
เอาเป็นว่า รู้แค่เลขแสนล้านตัวเดียว แค่นั้นก็เกินพอครับ

16
00:00:36,000 --> 00:00:39,000
อายุของเอกภพ ถ้านับตั้งแต่ปรากฎการณ์บิ๊กแบง มาจนถึงตอนนี้

17
00:00:39,000 --> 00:00:41,000
ก็แสนล้านปี ในหน่วยปีแบบหมานะครับ (หนึ่งปีของคน = หลายปีของหมา)

18
00:00:41,000 --> 00:00:43,000
(เสียงหัวเราะ)

19
00:00:43,000 --> 00:00:46,000
ซึ่งมันก็บอกอะไรบางอย่าง ถึงที่ของเราในเอกภพแห่งนี้

20
00:00:46,000 --> 00:00:48,000
รูปถ่ายแบบนี้ เราสามารถเอาไปใช้ง่ายๆได้อย่างหนึ่งครับ ก็คือเอาไว้ชื่มชม

21
00:00:48,000 --> 00:00:50,000
ช่างสวยงามตระการตาเหลือเกิน

22
00:00:50,000 --> 00:00:53,000
ผมสงสัยอยู่บ่อยๆครับว่า อะไรนะที่เป็นแรงผลักทางวิวัฒนาการ

23
00:00:53,000 --> 00:00:56,000
ที่ก่อให้เกิดบรรพบุรุษของพวกเราขึ้นมาในทุ่งหญ้าเวลด์ท์(Veldt ในทวีปอัฟริกา)แล้ววิวัฒนาการ

24
00:00:56,000 --> 00:00:58,000
จนได้มาเพลิศเพลินอยู่กับรูปถ่ายกลุ่มดาราจักรพวกนี้

25
00:00:58,000 --> 00:01:00,000
ในเมื่อตอนนั้นพวกเขาไม่มีรูปแบบนี้สักกะรูป

26
00:01:00,000 --> 00:01:02,000
พวกเราเองก็เถอะ เราก็อยากจะเข้าใจเรื่องของเอกภพ

27
00:01:02,000 --> 00:01:06,000
ในฐานะนักจักรวาลวิทยา ผมก็อยากจะรู้ว่าทำไมเอกภพจึงออกมาเป็นแบบนี้

28
00:01:06,000 --> 00:01:09,000
เบาะแสสำคัญที่จะทำให้เราได้คำตอบก็คือ เอกภพนั้นเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา

29
00:01:09,000 --> 00:01:12,000
ถ้าคุณดูที่ดาราจักรพวกนี้สักอันนึง แล้ววัดความเร็ว

30
00:01:12,000 --> 00:01:14,000
มันก็จะเคลื่อนที่ห่างออกจากคุณไปเรื่อยๆ

31
00:01:14,000 --> 00:01:16,000
แล้วถ้าคุณดูที่ดาราจักรอันที่อยู่ไกลออกไปอีก

32
00:01:16,000 --> 00:01:18,000
มันก็ยิ่งจะเคลื่อนที่ห่างออกไปเร็วเข้าไปอีก

33
00:01:18,000 --> 00:01:20,000
นั่นก็แปลว่า เอกภพมีการขยายตัวครับ

34
00:01:20,000 --> 00:01:22,000
หมายความว่าอย่างนี้ครับ ในอดีตกาล

35
00:01:22,000 --> 00:01:24,000
ทุกอย่างอยู่ใกล้ๆรวมกันหมด

36
00:01:24,000 --> 00:01:26,000
ในอดีต เอกภพอัดตัวแน่นกว่าตอนนี้ครับ

37
00:01:26,000 --> 00:01:28,000
แล้วก็ร้อนกว่าด้วย

38
00:01:28,000 --> 00:01:30,000
ถ้าอัดอะไรเข้าด้วยกันแน่นๆ อุณหภูมิก็จะสูงขึ้นครับ

39
00:01:30,000 --> 00:01:32,000
ซึ่งก็ดูสมเหตุสมผลดี

40
00:01:32,000 --> 00:01:34,000
แต่ว่ามีอยู่อย่างที่ดูจะไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่เลย

41
00:01:34,000 --> 00:01:37,000
ก็คือว่า เอกภพสมัยก่อนนู้น หลังจากที่เกิดบิ๊กแบงไม่เท่าไหร่

42
00:01:37,000 --> 00:01:39,000
มันราบเรียบเสมอกันไปหมดหน่ะสิครับ

43
00:01:39,000 --> 00:01:41,000
คุณอาจจะไม่รู้สึกแปลกใจอะไร

44
00:01:41,000 --> 00:01:43,000
ก็อย่างอากาศในห้องนี้ ก็ราบเรียบสม่ำเสมอ

45
00:01:43,000 --> 00:01:46,000
คุณอาจจะบอกว่า "ก็มันก็คงเรียบอย่างนั้นของมัน"

46
00:01:46,000 --> 00:01:49,000
แต่ว่าสภาพใกล้ๆบิ๊กแบงมันต่างไปจาก

47
00:01:49,000 --> 00:01:51,000
สภาพอากาศในห้องนี้เยอะมากนะครับ

48
00:01:51,000 --> 00:01:53,000
ส่วนหนึ่งก็คือทุกอย่างอัดตัวแน่นกว่ามาก

49
00:01:53,000 --> 00:01:55,000
แรงดึงดูดที่ดึงทุกอย่างเข้าไว้ด้วยกัน

50
00:01:55,000 --> 00:01:57,000
นั้นแรงกว่ามาก ในช่วงที่ใกล้ปรากฎการณ์บิ๊กแบง

51
00:01:57,000 --> 00:01:59,000
ก็ลองคิดดูว่า

52
00:01:59,000 --> 00:02:01,000
เรามีเอกภพที่มีถึงแสนล้านดาราจักร

53
00:02:01,000 --> 00:02:03,000
แต่ละดาราจักร ก็มีดาวอีกแสนล้านดวง

54
00:02:03,000 --> 00:02:06,000
ในตอนนั้น ดาราจักรทั้งแสนล้านอัน

55
00:02:06,000 --> 00:02:09,000
ถูกบีบให้มีขนาดเท่าเนี่ย

56
00:02:09,000 --> 00:02:11,000
เท่านี้จริงๆครับ ตอนช่วงนั้น

57
00:02:11,000 --> 00:02:13,000
แล้วคุณก็ต้องคิดดูด้วยนะ ว่าการบีบอัด

58
00:02:13,000 --> 00:02:15,000
ที่ไร้ที่ติ

59
00:02:15,000 --> 00:02:17,000
ไม่มีแม้กระทั่งจุดเล็กจิ๋ว

60
00:02:17,000 --> 00:02:19,000
ที่มีอะตอมมากกว่าจุดอื่นสักแค่สองสามอะตอม ก็ไม่มี

61
00:02:19,000 --> 00:02:22,000
เราถ้าเกิดเหตุการณ์เช่นนั้น ดาราจักรก็คงพังทลาย ด้วยผลจากแรงดึงดูด

62
00:02:22,000 --> 00:02:24,000
แล้วกลายเป็นหลุมดำขนาดใหญ่

63
00:02:24,000 --> 00:02:27,000
การที่จะทำให้เอกภพเรียบเสมอกันในช่วงเริ่มแรกนั้น

64
00:02:27,000 --> 00:02:29,000
ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ และเป็นการจัดการที่ละเอียดอ่อนมาก

65
00:02:29,000 --> 00:02:31,000
ซึ่งก็บอกเราเป็นนัย

66
00:02:31,000 --> 00:02:33,000
ว่าเอกภพในยุคแรกไม่ได้ถูกเลือกมาแบบสุ่มๆ

67
00:02:33,000 --> 00:02:35,000
แต่มีอะไรบางอย่างทำให้มันเป็นแบบนี้

68
00:02:35,000 --> 00:02:37,000
แล้วทีนี้เราก็อยากรู้ว่า อะไรบางอย่างที่ว่า คืออะไรหล่ะ

69
00:02:37,000 --> 00:02:40,000
ความเข้าใจแนวคิดนี้ ส่วนหนึ่งมาจากลุดหวิก โบล์ท์สมัน (Ludwid Boltzmann)

70
00:02:40,000 --> 00:02:43,000
นักฟิสิกส์ชาวออสเตรียที่มีชีวิตอยู่ในช่วงศตวรรษที่ 19 ครับ

71
00:02:43,000 --> 00:02:46,000
โบล์ท์สมันมีส่วนทำให้เราเข้าใจเอ็นโทรปี

72
00:02:46,000 --> 00:02:48,000
คุณคงเคยได้ยินคำว่า 'เอ็นโทรปี' มาบ้างแล้ว

73
00:02:48,000 --> 00:02:51,000
มันก็คือ ความไม่มีแบบแผน ความไร้ระเบียบ ความยุ่งเหยิงของระบบ

74
00:02:51,000 --> 00:02:53,000
โบล์ท์สมันให้สมการกับเราครับ

75
00:02:53,000 --> 00:02:55,000
ซึ่งในปัจจุบัน สลักไว้ที่หินเหนือหลุมฝังศพเขาด้วย

76
00:02:55,000 --> 00:02:57,000
สมการนี้ช่วยให้เราวัดปริมาณเอ็นโทรปีได้จริง

77
00:02:57,000 --> 00:02:59,000
สมการนี้บอกไว้ง่ายๆ ว่าอย่างนี้

78
00:02:59,000 --> 00:03:01,000
เอ็นโทรปี คือ จำนวนวิธี

79
00:03:01,000 --> 00:03:04,000
ที่เราสามารถใช้ในการจัดเรียงองค์ประกอบของระบบได้โดยที่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

80
00:03:04,000 --> 00:03:06,000
ดังนั้นในระดับองค์รวมขนาดใหญ่ มันก็ดูเหมือนเดิม

81
00:03:06,000 --> 00:03:08,000
ถ้าเรามีอากาศอยู่ในห้องนี้

82
00:03:08,000 --> 00:03:11,000
คุณก็จะไม่สังเกต อะตอมทุกๆอะตอม

83
00:03:11,000 --> 00:03:13,000
การจัดเรียงที่มีเอ็นโทรปีต่ำ

84
00:03:13,000 --> 00:03:15,000
คือมันมีวิธีจัดเรียงแค่ไม่กี่วิธีที่ภาพในองค์รวมยังจะดูเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

85
00:03:15,000 --> 00:03:17,000
การจัดเรียงที่มีเอ็นโทรปีสูง

86
00:03:17,000 --> 00:03:19,000
ก็การที่มีวิธีจัดเรียงมากมายหลายหลากที่ยังไงๆภาพในองค์รวมก็จะไม่เปลี่ยน

87
00:03:19,000 --> 00:03:21,000
นี่ถือเป็นความเข้าใจที่เฉียบแหลมลึกซึ้งซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งยวดเลยนะครับ

88
00:03:21,000 --> 00:03:23,000
เพราะทำให้เราสามารถอธิบาย

89
00:03:23,000 --> 00:03:25,000
กฏข้อที่สองของอุณหพลศาสตร์ได้ (thermodynamics)

90
00:03:25,000 --> 00:03:28,000
กฏที่ว่านี้ บอกว่า เอ็นโทรปีจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆในเอกภพนี้

91
00:03:28,000 --> 00:03:30,000
หรือแม้แต่ส่วนเล็กย่อยของเอกภพด้วย

92
00:03:30,000 --> 00:03:32,000
สาเหตุว่าทำไมเอ็นโทรปีถึงเพิ่มขึ้น

93
00:03:32,000 --> 00:03:35,000
ง่ายๆ ก็คือ เพราะว่าจะมีหลากหลายวิธีกว่า

94
00:03:35,000 --> 00:03:37,000
ที่จะอยู่ในสถานะเอ็นโทรปีสูง มากกว่าที่จะไปเป็นเอ็นโทรปีต่ำ

95
00:03:37,000 --> 00:03:39,000
นี่เป็นแง่มุมที่ยอดเยี่ยมเฉียบแหลมมากครับ

96
00:03:39,000 --> 00:03:41,000
แต่ว่ามันก็ยังทิ้งช่องโหว่ไว้

97
00:03:41,000 --> 00:03:43,000
เอ้อ เรื่องเบื้องลึกเบื้องหลังที่ว่าเอ็นโทรปีจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

98
00:03:43,000 --> 00:03:46,000
เป็นที่มาที่ไปของสิ่งที่พวกเราเรียกว่า "ลูกศรแห่งกาลเวลา" นะครับ

99
00:03:46,000 --> 00:03:48,000
คือความแตกต่างระหว่างเวลาแห่งอดีตกับเวลาแห่งอนาคต

100
00:03:48,000 --> 00:03:50,000
ทุกๆความต่างที่มีอยู่

101
00:03:50,000 --> 00:03:52,000
ระหว่าง เวลาหนึ่งที่เราเรียกว่า 'อดีต' กับ อีกเวลาหนึ่งที่เราเรียกว่า 'อนาคต'

102
00:03:52,000 --> 00:03:54,000
มันมีได้ก็เพราะว่าเอ็นโทรปีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆนี่แหละครับ

103
00:03:54,000 --> 00:03:57,000
ความเป็นจริงที่ว่า คุณสามารถจำอดีตได้ แต่จำอนาคตไม่ได้

104
00:03:57,000 --> 00:04:00,000
ความเป็นจริงที่ว่า คุณเกิด คุณใช้ชีวิต แล้วคุณถึงจะค่อยตาย

105
00:04:00,000 --> 00:04:02,000
เป็นไปตามลำดับแบบนี้เสมอ

106
00:04:02,000 --> 00:04:04,000
นั่นก็เพราะว่า เอ็นโทรปีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ครับ

107
00:04:04,000 --> 00:04:06,000
โบล์ท์สมันอธิบายไว้ว่าถ้าคุณเริ่มจากสภาพที่เอ็นโทรปีต่ำ

108
00:04:06,000 --> 00:04:08,000
มันเป็นไปตามธรรมชาติเลยครับว่า เอ็นโทรปีจะต้องเพิ่มขึ้น

109
00:04:08,000 --> 00:04:11,000
เพราะว่ามันมีวิธีที่จะเป็นอยู่ในสภาพที่มีเอ็นโทรปีสูง มากมายกว่านั่นเอง

110
00:04:11,000 --> 00:04:13,000
แต่สิ่งที่เขาไม่ได้อธิบาย

111
00:04:13,000 --> 00:04:16,000
ก็คือว่า ทำไมเอ็นโทรปีจึงต่ำมาตั้งแต่แรก

112
00:04:16,000 --> 00:04:18,000
ความเป็นจริงที่ว่า เอ็นโทรปีของเอกภพมีค่าต่ำ

113
00:04:18,000 --> 00:04:20,000
เป็นสิ่งที่สะท้อนความจริง

114
00:04:20,000 --> 00:04:22,000
ว่า เอกภพในยุคเริ่มต้นในเรียบเสมอกันมากๆ

115
00:04:22,000 --> 00:04:24,000
เราอยากจะทำความเข้าใจกับเรื่องพวกนี้

116
00:04:24,000 --> 00:04:26,000
ก็นั่นเป็นหน้าที่ในฐานะของนักจักรวาลวิทยาครับ

117
00:04:26,000 --> 00:04:28,000
แต่โชคร้ายไปหน่อยที่เรื่องพวกนี้ไม่ใช่ประเด็นปัญหา

118
00:04:28,000 --> 00:04:30,000
ที่พวกเราให้ความใส่ใจมากพอ

119
00:04:30,000 --> 00:04:32,000
ไม่ใช่สิ่งแรกๆที่ใครๆจะพูดถึง

120
00:04:32,000 --> 00:04:34,000
ถ้าคุณถามนักจักรวาลวิทยาสมัยใหม่ว่า

121
00:04:34,000 --> 00:04:36,000
"ประเด็นปัญหาอะไรที่เราจะกำลังสนใจอยู่ในขณะนี้"

122
00:04:36,000 --> 00:04:38,000
บุคคลคนหนึ่งที่เข้าใจว่านี่คือประเด็นปัญหา

123
00:04:38,000 --> 00:04:40,000
คือ ริชาร์ด ฟายน์มัน (Richard Feynman)

124
00:04:40,000 --> 00:04:42,000
ห้าสิบปีก่อน เขาเคยกล่าวบรรยายมากมายหลากหลายหัวข้อ

125
00:04:42,000 --> 00:04:44,000
เขาได้ให้การบรรยายที่เป็นที่นิยม

126
00:04:44,000 --> 00:04:46,000
ซึ่งได้กลายเป็นชุดบรรยาย "คุณลักษณะของกฏฟิิสิกส์ (The Character of Physical Law)"

127
00:04:46,000 --> 00:04:48,000
การบรรยายในชั่วโมงสอนระดับปริญญาตรีที่คาลเทค (California Institute of Technology: Caltech)

128
00:04:48,000 --> 00:04:50,000
ได้กลายเป็นชุดบรรยาย "การบรรยายวิชาฟิสิกส์ของฟายน์มัน (The Feynman Lectures on Physics)"

129
00:04:50,000 --> 00:04:52,000
การบรรยายในชั่วโมงสอนระดับปริญญาโท/เอกที่คาลเทค

130
00:04:52,000 --> 00:04:54,000
ได้กลายเป็นชุดบรรยาย "การบรรยายเรื่อง แรงดึงดูด ของฟายน์มัน (The Feyman Lectures on Gravitation)"

131
00:04:54,000 --> 00:04:57,000
ในหนังสือของเขาทุกเล่ม ชุดบรรยายของเขาทุกชุด

132
00:04:57,000 --> 00:04:59,000
เขาจะเน้นปริศนาข้อนี้:

133
00:04:59,000 --> 00:05:02,000
ทำไมเอกภพในยุคต้นถึงจะต้องมีเอ็นโทรปีต่ำด้วย

134
00:05:02,000 --> 00:05:04,000
เขาพูดว่า -- ผมจะไม่พูดตามสำเนียงเขานะ --

135
00:05:04,000 --> 00:05:07,000
เขาพูดว่า "ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง ครั้งหนึ่งเอกภพ

136
00:05:07,000 --> 00:05:10,000
เคยมีเอ็นโทรปีที่ต่ำมากสำหรับส่วนประกอบทางพลังงานของมัน

137
00:05:10,000 --> 00:05:12,000
และตั้งแต่นั้นมา เอ็นโทรปีก็ได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

138
00:05:12,000 --> 00:05:15,000
เราไม่มีทางจะเข้าใจ 'ลูกศรแห่งกาลเวลา' ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

139
00:05:15,000 --> 00:05:18,000
จนกว่าความลี้ลับของจุดเริ่มต้นของประวัติศาสตร์เอกภพ

140
00:05:18,000 --> 00:05:20,000
จะถูกลดทอนลงไปเรื่อยๆจนกระทั่ง

141
00:05:20,000 --> 00:05:22,000
การคาดคะเนได้กลายเป็นความเข้าใจแล้วเท่านั้น"

142
00:05:22,000 --> 00:05:24,000
นั่นแหละคืองานของพวกเรา

143
00:05:24,000 --> 00:05:26,000
เราอยากรู้ -- และนี่มันก็ 50 ปีผ่านมาแล้ว คุณกำลังคิดหล่ะสิว่า "แน่นอนหล่ะ"

144
00:05:26,000 --> 00:05:28,000
"มาป่านนี้แล้ว พวกเราก็รู้คำตอบแล้วสิ"

145
00:05:28,000 --> 00:05:30,000
ไม่จริงเลยนะครับที่ว่าเราคิดว่ารู้คำตอบแล้วหน่ะ

146
00:05:30,000 --> 00:05:32,000
เพราะว่าตอนนี้ ประเด็นปัญหานี้ยิ่งสลับซับซ้อนเข้าไปอีก

147
00:05:32,000 --> 00:05:34,000
แทนที่ว่าจะง่ายดายขึ้น

148
00:05:34,000 --> 00:05:36,000
ก็เพราะว่าในปี ค.ศ. 1998

149
00:05:36,000 --> 00:05:39,000
เราค้นพบอะไรที่บางอย่างที่สำคัญมากเกี่ยวกับเอกภพ ซึ่งเราไม่เคยรู้มาก่อนครับ

150
00:05:39,000 --> 00:05:41,000
เราค้นพบว่า มันขยายตัวด้วยอัตราเร่ง ครับ

151
00:05:41,000 --> 00:05:43,000
เอกภพไม่ได้แค่ขยายตัวเฉยๆเสียแล้ว

152
00:05:43,000 --> 00:05:45,000
ถ้าคุณดูที่ดาราจักรแล้วเห็นว่ามันเคลื่อนที่ห่างออกไป

153
00:05:45,000 --> 00:05:47,000
พอผ่านไปพันล้านปี คุณกลับมาดูอีกหน

154
00:05:47,000 --> 00:05:50,000
มันจะยิ่งเคลื่อนที่ห่างออกไปเร็วยิ่งขึ้นไปอีก

155
00:05:50,000 --> 00:05:53,000
ดาราจักรแต่ละอันเคลื่อนที่ห่างออกจากกันเร็วขึ้นๆ

156
00:05:53,000 --> 00:05:55,000
งั้น สรุปกันสั้นๆก่อนว่า เอกภพขยายตัวในอัตราเร่ง

157
00:05:55,000 --> 00:05:57,000
กรณีนี้จะต่างจากกรณีเอ็นโทรปีต่ำในยุคเริ่มเอกภพตรงที่

158
00:05:57,000 --> 00:05:59,000
ถึงเราจะยังไม่รู้คำตอบ

159
00:05:59,000 --> 00:06:01,000
แต่อย่างน้อยเราก็มีทฤษฎีที่จะใช้อธิบายได้

160
00:06:01,000 --> 00:06:03,000
ถ้าทฤษฎีถูกต้องอะนะครับ

161
00:06:03,000 --> 00:06:05,000
ทฤษฎีที่ว่าคือ ทฤษฎีพลังงานมืด (dark energy)

162
00:06:05,000 --> 00:06:08,000
ซึ่งก็เป็นแนวคิดว่า พื้นที่ว่างเปล่าในอวกาศจริงๆแล้วมีพลังงานอยู่

163
00:06:08,000 --> 00:06:11,000
ทุกๆลูกบาศก์เซนติเมตรเล็กๆของอวกาศ

164
00:06:11,000 --> 00:06:13,000
ไม่ว่าจะมีอะไรอยู่หรือไม่ก็ตาม

165
00:06:13,000 --> 00:06:15,000
ไม่ว่าจะเป็นอนุภาค สสาร รังสี หรืออะไรก็แล้วแต่

166
00:06:15,000 --> 00:06:18,000
มีพลังงานอยู่ทั้งนี้ แม้แต่อวกาศเองก็มีพลังงานอยู่

167
00:06:18,000 --> 00:06:20,000
และถ้าว่าตามไอน์สไตน์ พลังงานนี้

168
00:06:20,000 --> 00:06:23,000
ทำให้มีแรงผลักให้เอกภพขยายตัว

169
00:06:23,000 --> 00:06:25,000
เป็นแรงกระตุ้นที่ไม่มีวันสิ้นสุด

170
00:06:25,000 --> 00:06:27,000
ที่ผลักดาราจักรให้ห่างออกจากกัน

171
00:06:27,000 --> 00:06:30,000
เพราะพลังงานมืด ซึ่งต่างจากสสารหรือรังสี

172
00:06:30,000 --> 00:06:33,000
จะไม่เจื่อจางหายไปกับการขยายตัวของเอกภพ

173
00:06:33,000 --> 00:06:35,000
ปริมาณของพลังงานในแต่ละลูกบาศก์เซ็นติเมตร

174
00:06:35,000 --> 00:06:37,000
มีเท่าเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

175
00:06:37,000 --> 00:06:39,000
ถึงแม้ว่าเอกภพจะขยายใหญ่ขึ้นๆ

176
00:06:39,000 --> 00:06:42,000
นี่เป็นสิ่งสำคัญมากที่จะบอกได้ว่า

177
00:06:42,000 --> 00:06:45,000
เอกภพจะเป็นอย่างไรต่อไปในอนาคต

178
00:06:45,000 --> 00:06:47,000
อย่างหนึ่งเลยก็คือว่า เอกภพจะขยายตัวไปเรื่อยๆไม่มีที่สิ้นสุด

179
00:06:47,000 --> 00:06:49,000
ย้อนกลับไปเมื่อผมอายุเท่าๆพวกคุณ

180
00:06:49,000 --> 00:06:51,000
เราไม่รู้เลยว่าเอกภพจะเป็นยังไงต่อไป

181
00:06:51,000 --> 00:06:54,000
บางคนถึงกับคิดว่าในอนาคต เอกภพจะสูญสลาย

182
00:06:54,000 --> 00:06:56,000
ไอสไตน์ชอบใจแนวคิดนี้มาก

183
00:06:56,000 --> 00:06:59,000
แต่ว่าถ้ามีพลังงานมืดแล้วมันไม่สูญสลายหายไปไหน

184
00:06:59,000 --> 00:07:02,000
เอกภพก็จะขยายตัวไปเรื่อยๆ เป็นอย่างนั้นไปชั่วอนันตกาล

185
00:07:02,000 --> 00:07:04,000
ตั้งแต่เมื่อหมื่นสี่พันล้านปีก่อน

186
00:07:04,000 --> 00:07:06,000
หรือแสนล้านปีของหมานั่นแหละครับ

187
00:07:06,000 --> 00:07:09,000
ไปอีกนานเท่านานตราบชั่วนิรันดร์กาล

188
00:07:09,000 --> 00:07:12,000
แต่ในตอนนี้ ทั้งในทางปฏิบัติและทฤษฎี

189
00:07:12,000 --> 00:07:14,000
เราก็จะเห็นว่าอวกาศมีที่สิ้นสุด

190
00:07:14,000 --> 00:07:16,000
อวกาศอาจจะมีหรือไม่มีที่สิ้นสุดก็เป็นได้

191
00:07:16,000 --> 00:07:18,000
แต่เพราะว่าเอกภพขยายตัวเร็วๆทุกขณะ

192
00:07:18,000 --> 00:07:20,000
ถึงจะมีส่วนหนึ่งที่ยังไงเรามองไม่เห็น

193
00:07:20,000 --> 00:07:22,000
แล้วก็จะไม่มีทางมองเห็นเลยด้วย

194
00:07:22,000 --> 00:07:24,000
แต่มันก็มีจุดที่สิ้นสุด ที่เราจะเข้าถึงได้

195
00:07:24,000 --> 00:07:26,000
เป็นส่วนที่อยู่ภายในเส้นขอบจักรวาลครับ

196
00:07:26,000 --> 00:07:28,000
ถึงแม้ว่ากาลเวลาจะดำเนินไปชั่วนิรันดร์

197
00:07:28,000 --> 00:07:30,000
แต่สำหรับพวกเราแล้ว อวกาศมีที่สิ้นสุดครับ

198
00:07:30,000 --> 00:07:33,000
อย่างสุดท้ายก็คือ แม้แต่ที่ว่างเปล่าในอวกาศก็ยังมีอุณหภูมิความร้อนหนาว

199
00:07:33,000 --> 00:07:35,000
ในช่วงคริสตทศวรรษ 1970 สตีเฟน ฮอว์กิ้ง (Stephen Hawking) บอกว่า

200
00:07:35,000 --> 00:07:37,000
หลุมดำที่เราคิดกันว่ามืดสนิทนั้น

201
00:07:37,000 --> 00:07:39,000
จริงๆแล้วมันฉายรังสีออกมาด้วย

202
00:07:39,000 --> 00:07:41,000
เมื่อเรานำทฤษฎีกลศาสตร์ควอนตัมเข้ามาใช้อธิบาย

203
00:07:41,000 --> 00:07:44,000
ความเว้าโค้งของ กาล-อวกาศ (space-time) รอบๆหลุมดำ

204
00:07:44,000 --> 00:07:47,000
ก่อให้เกิดความผันผวนปรวนแปรในเชิงกลศาสตร์ควอนตัม

205
00:07:47,000 --> 00:07:49,000
หลุมดำจึงฉายรังสีออกมา

206
00:07:49,000 --> 00:07:52,000
ฮอว์กิ้ง และ แกรี่ กิบบอนส์ (Gary Gibbons) ได้ทำการคำนวณออกมาได้ผลคล้ายๆกันครับ

207
00:07:52,000 --> 00:07:55,000
ซึ่งแสดงว่า มีพลังงานมืดอยู่ในพื้นที่ว่างเปล่าของอวกาศ

208
00:07:55,000 --> 00:07:58,000
และเอกภพก็ฉายรังสีออกมาโดยทั่ว

209
00:07:58,000 --> 00:08:00,000
พลังงานในพื้นที่ว่างเปล่าของอวกาศ

210
00:08:00,000 --> 00:08:02,000
ทำให้เกิดความผันผวนปรวนแปรของควอนตัม

211
00:08:02,000 --> 00:08:04,000
และ ถึงแม้ว่าเอกภพจะมีอยู่ไปชั่วกาลนาน

212
00:08:04,000 --> 00:08:07,000
และถึงแม้ว่า สสารและรังสีทั่วๆไปจะเลือนลางจากหายไปในที่สุด

213
00:08:07,000 --> 00:08:09,000
แต่รังสีนั้น จะยังคงอยู่ไม่ไปไหน

214
00:08:09,000 --> 00:08:11,000
และก็มีความผันผวนของความร้อนอยู่บ้าง

215
00:08:11,000 --> 00:08:13,000
แม้แต่ที่อวกาศอันว่างเปล่า

216
00:08:13,000 --> 00:08:15,000
ทั้งหมดเนี่ย ตีความได้ว่าอย่างนี้ครับ

217
00:08:15,000 --> 00:08:17,000
ว่าเอกภพก็เหมือนกับกล่องบรรจุก๊าซ

218
00:08:17,000 --> 00:08:19,000
ที่จะมีอยู่อย่างนั้นต่อไปตลอดกาล

219
00:08:19,000 --> 00:08:21,000
อืม..ถ้างั้น มันสื่อความหมายโดยนัยว่าอะไรหล่ะ

220
00:08:21,000 --> 00:08:24,000
ความหมายโดยนัยที่ว่านี้ โบล์ท์สมันได้ทำการศึกษาไว้ตั้งแต่ในศตวรรษที่ 19 แล้วหละครับ

221
00:08:24,000 --> 00:08:27,000
เขาบอกว่าแบบนี้ครับ เอ็นโทรปีเพิ่มขึ้น

222
00:08:27,000 --> 00:08:29,000
เพราะว่ามีวิธีมากมายหลายหลากกว่า

223
00:08:29,000 --> 00:08:32,000
ที่เอกภพจะไปสู่สภาพเอ็นโทรปีสูง แทนที่จะเป็นเอ็นโทรปีต่ำ

224
00:08:32,000 --> 00:08:35,000
แต่นี่เป็นข้อเท็จจริงในเชิงความน่าจะเป็นนะครับ

225
00:08:35,000 --> 00:08:37,000
อย่างนี้ครับ มีความเป็นไปได้ที่เอ็นโทรปีจะเพิ่มสูงขึ้น

226
00:08:37,000 --> 00:08:39,000
และความเป็นไปได้มีอยู่สูงมากๆครับ

227
00:08:39,000 --> 00:08:41,000
ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องไปกังวลอะไรกับมันหรอกนะครับ

228
00:08:41,000 --> 00:08:45,000
จะมีโอกาสแค่ไหน ที่อากาศในห้องนี้จะไปกระจุกตัวกันที่นึง แล้วทำให้พวกเราขาดอากาศหายใจกันไม่ออก

229
00:08:45,000 --> 00:08:47,000
แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยครับ

230
00:08:47,000 --> 00:08:49,000
ยกเว้นว่า ห้องนี้ถูกปิดสนิท

231
00:08:49,000 --> 00:08:51,000
แล้วขังเราอยู่แต่ในนี้ไปตลอดกาล

232
00:08:51,000 --> 00:08:53,000
สิ่งว่านี้อาจเกิดขึ้นได้

233
00:08:53,000 --> 00:08:55,000
อะไรก็ตามครับ ที่เป็นไปได้

234
00:08:55,000 --> 00:08:58,000
การจัดเรียงโมเลกุลของอากาศในห้องนี้ทุกๆแบบที่มีโอกาสเกิดขึ้นได้

235
00:08:58,000 --> 00:09:00,000
ก็ค่อยๆเกิดขึ้นไปจนครบทุกแบบทุกเหตุการณ์ครับ

236
00:09:00,000 --> 00:09:03,000
โบล์ท์สมันก็เลยบอกว่า 'เอางี้สิ ก็เริ่มจากเอกภพ

237
00:09:03,000 --> 00:09:05,000
ที่มีความสมดุลในเชิงพลังงานความร้อน'

238
00:09:05,000 --> 00:09:08,000
เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับบิ๊กแบง และก็ไม่รู้ด้วยว่าเอกภพมีการขยายตัว

239
00:09:08,000 --> 00:09:11,000
เขาคิดแค่ว่าอวกาศและกาลเวลาอธิบายได้ด้วยกฏของนิวตัน (Isaac Newton)

240
00:09:11,000 --> 00:09:13,000
ว่าอวกาศและกาลเวลามีความสัมบูรณ์ในตัวเอง และจะเป็นอยู่อย่างนั้นตลอดไป

241
00:09:13,000 --> 00:09:15,000
ดังนั้น แนวคิดของเขาในเรื่องเอกภพในธรรมชาติ

242
00:09:15,000 --> 00:09:18,000
ก็คือแบบที่มีโมเลกุลอากาศกระจายอยู่อย่างสม่ำเสมอทั่วทุกแห่งทุกหน

243
00:09:18,000 --> 00:09:20,000
เป็นทำนองว่า 'อะไรๆก็โมเลกุล' แบบนั้นเลยครับ

244
00:09:20,000 --> 00:09:23,000
ถ้าเกิดคุณเป็นโบล์ท์สมัน คุณก็จะรู้ว่า ถ้ารอนานพอ

245
00:09:23,000 --> 00:09:26,000
ความผันผวนอย่างไร้แบบแผนของโมเลกุลพวกนี้

246
00:09:26,000 --> 00:09:28,000
พอโอกาสอำนวย จะทำให้โมเลกุล

247
00:09:28,000 --> 00:09:30,000
จัดเรียงตัวกันในรูปแบบที่เอ็นโทรปีต่ำ

248
00:09:30,000 --> 00:09:32,000
ซึ่งถัดต่อไป ว่ากันตามธรรมชาติ

249
00:09:32,000 --> 00:09:34,000
มันก็จะขยายตัวกลับไปอยู่ดี

250
00:09:34,000 --> 00:09:36,000
ฉะนั้น เอ็นโทรปีก็ไม่จำเป็นต้องเพิ่มขึ้นเสมอ

251
00:09:36,000 --> 00:09:39,000
บางครั้งอาจจะเกิดความผันแปรไปสู่สภาพเอ็นโทรปีต่ำ

252
00:09:39,000 --> 00:09:41,000
ที่จัดเรียงตัวอย่างเป็นระเบียบกว่าบ้างก็ได้เหมือนกัน

253
00:09:41,000 --> 00:09:43,000
อ่า ถ้าเกิดเป็นแบบนั้นจริง

254
00:09:43,000 --> 00:09:45,000
ก็ถือได้ว่า โบล์ท์สมันได้สร้าง

255
00:09:45,000 --> 00:09:47,000
แนวคิดสมัยใหม่ที่สมเหตุสมผลมากๆถึง 2 แนวคิดด้วยกัน

256
00:09:47,000 --> 00:09:50,000
ซึ่งก็คือ 'พหุภพ' และ 'หลักมานุษยชาติ'

257
00:09:50,000 --> 00:09:52,000
เขาบอกว่า ปัญหาของสมดุลความร้อน

258
00:09:52,000 --> 00:09:54,000
ก็คือ มันเป็นสภาวะที่มนุษย์อย่างพวกเราไม่สามารถมีีชีวิตอยู่ได้

259
00:09:54,000 --> 00:09:57,000
ต้องพึงระลึกไว้อย่างหนึ่งก่อนนะครับว่า สิ่งมีชีวิตต้องพึงพาอาศัยลูกศรแห่งกาลเวลา

260
00:09:57,000 --> 00:09:59,000
เราจะไม่สามารถประมวลข้อมูลใดๆ

261
00:09:59,000 --> 00:10:01,000
ไม่สามารถมีการสันดาป เดิน หรือแม้แต่พูด

262
00:10:01,000 --> 00:10:03,000
ถ้าเราอาศัยอยู่ในสภาวะสมดุลความร้อน

263
00:10:03,000 --> 00:10:05,000
หากเราลองจินตนาการถึงเอกภพที่ใหญ่มหึมา

264
00:10:05,000 --> 00:10:07,000
ใหญ่มากๆแบบไม่มีขอบเขตสิ้นสุด

265
00:10:07,000 --> 00:10:09,000
ในนั้นมีอนุภาคที่วิ่งชนกันอย่างอิสระ

266
00:10:09,000 --> 00:10:12,000
บางครั้งก็จะผันแปรนิดๆหน่อยๆ ในสภาพที่เอ็นโทรปีต่ำ

267
00:10:12,000 --> 00:10:14,000
แล้วก็คลายตัวกลับมาเป็นเหมือนเก่า

268
00:10:14,000 --> 00:10:16,000
แต่บางครั้งก็จะมีการแปรผันกันอย่างยิ่งใหญ่

269
00:10:16,000 --> 00:10:18,000
บางครั้งนะครับ ก็จะได้เป็นดาวนพเคราะห์ออกมาเลย

270
00:10:18,000 --> 00:10:20,000
หรืออาจจะดาวฤกษ์ หรือไม่ก็เป็นดาราจักรเลยก็มี

271
00:10:20,000 --> 00:10:22,000
หรืออาจจะได้เป็นดาราจักรหมื่นล้านอัน

272
00:10:22,000 --> 00:10:24,000
โบล์ท์สมันก็เลยสรุปว่า

273
00:10:24,000 --> 00:10:27,000
เราอยู่ในเพียงส่วนหนึ่งของพหุภพ

274
00:10:27,000 --> 00:10:30,000
เป็นส่วนหนึ่งของแบบแผนอันยิ่งใหญ่ ของความผันผวนของอนุภาค

275
00:10:30,000 --> 00:10:32,000
ซึ่งเป็นที่ๆสิิ่งมีชีวิตสามารถดำรงอยู่ได้

276
00:10:32,000 --> 00:10:34,000
(ส่วนที่เราอยู่ในพหุภพ) ซึ่งก็คือส่วนที่มีเอ็นโทรปีต่ำครับ

277
00:10:34,000 --> 00:10:37,000
บางที เอกภาพของเราอาจจะเป็นหนึ่งในนั้น (ส่วนเอ็นโทรปีตำ่)

278
00:10:37,000 --> 00:10:39,000
ซึ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งคราวก็เป็นได้

279
00:10:39,000 --> 00:10:41,000
เอาหล่ะ ที่นี่การบ้านของพวกคุณ

280
00:10:41,000 --> 00:10:43,000
ก็คือ ลองคิดดูนะครับว่าทั้งหมดเนี่ยมันหมายความว่ายังไง

281
00:10:43,000 --> 00:10:45,000
เคยมีคำพูดที่ติดหูของ คาร์ล ซาแกน (Carl Sagan)

282
00:10:45,000 --> 00:10:47,000
เขาบอกว่า "จะทำพายแอ๊ปเปิ้ลได้

283
00:10:47,000 --> 00:10:50,000
ขั้นแรกสุดเราตั้งสร้างเอกภพเสียก่อน"

284
00:10:50,000 --> 00:10:52,000
ซึ่งจริงๆแล้วที่เขาพูดหน่ะไม่ถูกต้องครับ

285
00:10:52,000 --> 00:10:55,000
ถ้าจะเอาตามแบบโบล์ท์สมัน ต้องเป็นแบบนี้ ถ้าคุณจะทำพายแอ๊ปเปิ้ล

286
00:10:55,000 --> 00:10:58,000
คุณก็แค่นั่งรอให้อะตอมวิ่งไปมาแบบสุ่มๆ

287
00:10:58,000 --> 00:11:00,000
แล้วเดี๋ยวมันก็จะกลายเป็นพายแอ๊ปเปิ้ลให้คุณเอง

288
00:11:00,000 --> 00:11:02,000
แถมมันยังจะเกิดขึ้นบ่อยกว่า

289
00:11:02,000 --> 00:11:04,000
การที่อะตอมจะวิ่งสุ่มไปสุ่มมา

290
00:11:04,000 --> 00:11:06,000
แล้วกลายเป็นสวนแอ๊ปเปิ้ล

291
00:11:06,000 --> 00:11:08,000
เป็นน้ำตาล เป็นเตาอบ

292
00:11:08,000 --> 00:11:10,000
แล้วค่อยมารวมกันกลายเป็นพายแอ๊ปเปิ้ลให้คุณทีหลัง

293
00:11:10,000 --> 00:11:13,000
ดังนั้น สถาณการณ์นี้ได้ทำให้เกิดการคาดการพยากรณ์

294
00:11:13,000 --> 00:11:15,000
คำพยากรณ์มีว่าอย่างนี้ครับ

295
00:11:15,000 --> 00:11:18,000
ความแปรผันที่ทำให้มีเราอยู่ทุกวันนี้ มันเล็กน้อยเท่านั้นครับ

296
00:11:18,000 --> 00:11:21,000
ถึงแม้ว่าคุณจะรู้สึกว่าห้องที่เราอยู่กันตอนนี้เนี่ย

297
00:11:21,000 --> 00:11:23,000
มีตัวตนและมีอยู่จริง แล้วพวกเราก็อยู่ที่นี้ด้วย

298
00:11:23,000 --> 00:11:25,000
แล้วสิ่งที่เรามีก็ไม่ใช่แค่ความทรงจำเพียงอย่างเดียว

299
00:11:25,000 --> 00:11:27,000
แต่เรายังมีเจตคติ ว่าข้างนอกห้องนี้ยังมีอย่างอื่นด้วย

300
00:11:27,000 --> 00:11:31,000
เช่นสิ่งที่เรียกว่า สถาบันคาลเทคฯ และ สหรัฐอเมริกา แล้วก็ ดาราจักรทางช้างเผือก

301
00:11:31,000 --> 00:11:34,000
เจตคติพวกเนี่ยเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาในสมองเราง่ายกว่า-

302
00:11:34,000 --> 00:11:36,000
การที่มันจะเกิดขึ้นจริงๆจากความผันผวนทางฟิสิกส์

303
00:11:36,000 --> 00:11:39,000
จนกลายเป็นสถาบันคาลเทคฯ สหรัฐอเมริกา และเป็นดาราจักรแบบนี้ครับ

304
00:11:39,000 --> 00:11:41,000
ข่าวดีก็คือว่า

305
00:11:41,000 --> 00:11:44,000
ดังนั้นเหตุการณ์นี้ก็เป็นไปไม่ได้ มันไม่ถูกต้องครับ

306
00:11:44,000 --> 00:11:47,000
แนวคิดนี้พยากรณ์ว่าพวกเราควรจะเป็นผลพวงของความผันแปรขั้นต่ำ

307
00:11:47,000 --> 00:11:49,000
ถึงแม้คุณจะคิดว่า เราไม่มีดาราจักรของเรา

308
00:11:49,000 --> 00:11:51,000
คุณก็จะไม่มีทางได้ ดาราจักรอื่นอีกแสนล้านหรอกครับ

309
00:11:51,000 --> 00:11:53,000
และ ฟายน์มัน ก็เข้าใจอย่างนี้หมือนกัน

310
00:11:53,000 --> 00:11:57,000
ฟายน์มัน บอกว่า "จากสมมติฐานที่ว่าโลกคือผลพวงของความผันแปร

311
00:11:57,000 --> 00:11:59,000
ก็จะพยากรณ์ได้ว่า

312
00:11:59,000 --> 00:12:01,000
ถ้าเรามองไปตรงส่วนใดส่วนหนึ่งของโลกที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน

313
00:12:01,000 --> 00:12:03,000
เราจะต้องเห็นว่ามันรกเรื้อไปหมด ไม่เหมือนอย่างที่เราเห็นเมื่อตะกี้นี้ซึ่งเป็นสภาวะ

314
00:12:03,000 --> 00:12:05,000
เอ็นโทรปีสูง

315
00:12:05,000 --> 00:12:07,000
และถ้าความเป็นระเบียบเข้าที่เข้าทาง เกิดจากความผันแปรละก็

316
00:12:07,000 --> 00:12:09,000
มันก็ไม่น่าจะมีที่ไหนที่ดูเป็นระเบียบอีกแล้วนอกจากตรงที่เราเพิ่งจะเห็น

317
00:12:09,000 --> 00:12:13,000
เพราะอย่างนี้ จึงพอจะสรุปได้ว่า เอกภพไม่ใช่ผลพวงของความแปรผัน"

318
00:12:13,000 --> 00:12:16,000
เป็นคำอธิบายที่ดีมากครับ คราวนี้คำถามก็จะกลายเป็นว่าแล้วคำตอบที่ถูกต้องหล่ะคืออะไร

319
00:12:16,000 --> 00:12:18,000
ถ้าเอกภพไม่ใช่ผลพวกของความแปรผัน

320
00:12:18,000 --> 00:12:21,000
ทำไมเอกภพในยุคต้นๆถึงได้มีเอ็นโทรปีต่ำ

321
00:12:21,000 --> 00:12:24,000
ผมอยากจะเฉลยคำตอบนั้นจริงๆครับ แต่เวลาพูดของผมจะหมดแล้วหน่ะสิ

322
00:12:24,000 --> 00:12:26,000
(เสียงหัวเราะ)

323
00:12:26,000 --> 00:12:28,000
นี่คือเอกภพที่เรานำเสนอให้คุณฟัง

324
00:12:28,000 --> 00:12:30,000
เทียบกับเอกภพจริงๆที่เป็นอยู่

325
00:12:30,000 --> 00:12:32,000
รูปนี้ ผมเพิ่งนำเสนอไปเมื่อกี้

326
00:12:32,000 --> 00:12:34,000
เอกภพมีการขยายตัวตลอดหมื่นล้านปีที่ผ่านมาหรืออะไรทำนองนั้น

327
00:12:34,000 --> 00:12:36,000
แล้วมันก็เย็นตัวลง

328
00:12:36,000 --> 00:12:38,000
แต่ในปัจจุบัน เรามีความรู้มากพอ เกี่ยวกับอนาคตของเอกภพ

329
00:12:38,000 --> 00:12:40,000
ที่จะสามารถอธิบายอะไรได้อีกหลายอย่าง

330
00:12:40,000 --> 00:12:42,000
ถ้าพลังงานมืดยังคงมีทั่วไป

331
00:12:42,000 --> 00:12:45,000
ดวงฤกษ์ที่อยู่โดยรอบพวกเรา ก็ใช้เชื้อเพลิงนิวเคลียร์ของพวกมัน เผาไปจนหมดเกลี้ยง

332
00:12:45,000 --> 00:12:47,000
แล้วก็จะยุบตัวไปในหลุมดำ

333
00:12:47,000 --> 00:12:49,000
เราก็จะอยู่ในเอกภพ

334
00:12:49,000 --> 00:12:51,000
ที่ไม่มีอะไรในนั้นเลยนอกจากหลุมดำ

335
00:12:51,000 --> 00:12:55,000
เอกภพที่ว่าจะคงอยู่ต่อไปอีกนานเป็น 10 ยกกำลัง 100 ปี

336
00:12:55,000 --> 00:12:57,000
นานกว่า ช่วงชีวิตจนถึงปัจจุบัน ของเอกภพเล็กๆของเราเสียอีก

337
00:12:57,000 --> 00:12:59,000
อนาคตยังอีกยาวไกลครับเมื่อเทียบกับอดีตที่ผ่านมา

338
00:12:59,000 --> 00:13:01,000
แต่แม้กระทั่งหลุมดำก็ไม่ได้อยู่ไปตลอดกาล

339
00:13:01,000 --> 00:13:03,000
มันจะจางหายไปในที่สุด

340
00:13:03,000 --> 00:13:05,000
และเราก็จะถูกทิ้งไว้ในอวกาศที่ความว่างเปล่า

341
00:13:05,000 --> 00:13:09,000
ความว่างเปล่านั้น จะเป็นไปชั่วนิจนิรันดร

342
00:13:09,000 --> 00:13:12,000
แต่ยังไงก็ตาม คุณทราบแล้วว่า เพราะแม้แต่พื้นที่ว่างๆในอวกาศก็ฉายรังสีออกมา

343
00:13:12,000 --> 00:13:14,000
ดังนั้นมันก็มีเกิดความผันแปรของพลังงาน

344
00:13:14,000 --> 00:13:16,000
แล้วมันก็กระจายไปรอบๆ

345
00:13:16,000 --> 00:13:18,000
ด้วยความน่าจะเป็นทั้งหมดหลายรูปแบบ

346
00:13:18,000 --> 00:13:21,000
ตามการเปลี่ยนแปรค่าอย่างอิสระ (degree of freedom) ในอวกาศอันเวิ้งว้างว่างเปล่า

347
00:13:21,000 --> 00:13:23,000
เพราะฉะนั้น แม้ว่าเอกภพจะอยู่ไปชั่วนิรันดร์

348
00:13:23,000 --> 00:13:25,000
เหตุการณ์ที่มีจำนวนเป็นอันตะ (จำกัด) เท่านั้น

349
00:13:25,000 --> 00:13:27,000
ที่จะสามารถเกิดขึ้นได้ในเอกภพ

350
00:13:27,000 --> 00:13:29,000
พวกมันเกิดขึ้นในช่วงเวลา

351
00:13:29,000 --> 00:13:32,000
ที่มีค่าประมาณ 10 ยกกำลัง 10 ยกกำลัง 120 ปี

352
00:13:32,000 --> 00:13:34,000
อืม..อย่างนั้น ผมก็อยากถามคุณสักสองคำถามครับ

353
00:13:34,000 --> 00:13:37,000
คำถามแรก ก็คือ ถ้าหากว่าเอกภพอยู่ไปนานถึง 10 ยกกำลัง 10 ยกกำลัง 120 ปี

354
00:13:37,000 --> 00:13:39,000
ทำไม มนุษย์ถึงถือกำเนิด

355
00:13:39,000 --> 00:13:42,000
ในช่วงหมื่นสี่พันล้านปีแรกของเอกภพ

356
00:13:42,000 --> 00:13:45,000
ซึ่งอบอุ่น สบาย ที่เกิดถัดจากการเกิดบิ๊กแบงกันเลย

357
00:13:45,000 --> 00:13:47,000
ทำไมเราถึงไม่ไปเกิดอยู่ในความว่างเปล่าของอวกาศหล่ะครับ

358
00:13:47,000 --> 00:13:49,000
คุณอาจจะบอกว่า "อ่ะ ก็มันไม่มีอะไรให้เราใช้ชีิวิตอยู่ได้นิ"

359
00:13:49,000 --> 00:13:51,000
พูดอย่างนั้นอาจจะไม่ค่อยถูกต้องนักครับ

360
00:13:51,000 --> 00:13:53,000
จู่ๆคุณอาจจะจุติผุดขึ้นมาเฉยๆจากความไม่มีอะไรเลยก็เป็นหนิ

361
00:13:53,000 --> 00:13:55,000
ก็แล้วทำไมไม่เป็นอย่างนั้นหล่ะ

362
00:13:55,000 --> 00:13:58,000
เอาหล่ะสิ คุณได้การบ้านกลับไปคิดเพิ่มอีกแล้วครับ

363
00:13:58,000 --> 00:14:00,000
ก็อย่างที่ผมเคยบอกไปแล้วครับว่า จริงๆผมก็ไม่รู้คำตอบหรอก

364
00:14:00,000 --> 00:14:02,000
แต่ผมจะเล่าให้ฟังถึงแนวคิดที่ผมชอบก็แล้วกันครับ

365
00:14:02,000 --> 00:14:05,000
อาจจะเป็นว่า เอกภพมันก็เป็นแบบนั้นแหละ ไม่ต้องมีคำอธิบาย

366
00:14:05,000 --> 00:14:07,000
มันเป็นความจริง แบบทื่อๆแท้ ของเอกภพ

367
00:14:07,000 --> 00:14:10,000
ที่คุณควรที่จะเรียนรู้ ที่จะยอมรับมันซะ แล้วหยุดถามซะที

368
00:14:11,000 --> 00:14:13,000
หรือว่า บางที บิ๊กแบง

369
00:14:13,000 --> 00:14:15,000
ไม่ใช่จุดเริ่มต้นของเอกภพก็เป็นได้

370
00:14:15,000 --> 00:14:18,000
อย่างไข่ ที่เป็นฟองๆนี่นะครับ ก็มีการจัดเรียงเอ็นโทรปีต่ำ

371
00:14:18,000 --> 00:14:20,000
ถึงอย่างนั้น พอเราเปิดตู้เย็น

372
00:14:20,000 --> 00:14:22,000
เราก็จะไม่พูดว่า "ฮ่า น่าแปลกใจจังที่เจอ

373
00:14:22,000 --> 00:14:24,000
การจัดเรียงรูปแบบเอ็นโทรปีต่ำในตู้เย็นของเราเองด้วย"

374
00:14:24,000 --> 00:14:27,000
นั่นก็เพราะว่าไข่ไม่ได้อยู่ในระบบปิดหน่ะสิครับ

375
00:14:27,000 --> 00:14:29,000
แต่มันออกมาจากแม่ไก่

376
00:14:29,000 --> 00:14:33,000
บางทีเอกภพอาจจะออกมาจากแม่ไก่ของเอกภพอีกทีก็ได้ครับ

377
00:14:33,000 --> 00:14:35,000
บางทีอาจจะมีอะไรบางอย่างตามธรรมชาติ

378
00:14:35,000 --> 00:14:38,000
ที่อ้างอิงได้ด้วยกฏฟิสิกส์ที่พัฒนาขึ้นทุกวันนี้

379
00:14:38,000 --> 00:14:40,000
ก่อให้เกิดเอกภพอย่างเอกภพของเรา

380
00:14:40,000 --> 00:14:42,000
ซึ่งอยู่ในสภาวะเอ็นโทรปีต่ำ

381
00:14:42,000 --> 00:14:44,000
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง มันควรเกิดขึ้นมากกว่าครั้งเดียว

382
00:14:44,000 --> 00:14:47,000
เราควรจะเป็นส่วนหนึ่งของพหุภพที่ใหญ่มหึมามากกว่านี้

383
00:14:47,000 --> 00:14:49,000
อันนี้เป็นแนวคิดที่ผมชอบครับ

384
00:14:49,000 --> 00:14:52,000
อ่อ พอดีว่าทางผู้จัดเขาขอให้ผมจบการบรรยายด้วยแนวคิดที่ชัดเจน

385
00:14:52,000 --> 00:14:54,000
ผมก็เลยขอฟันธงตรงประเด็นไปเลยว่า

386
00:14:54,000 --> 00:14:57,000
ประวัติศาสตร์จะจารึกไว้ว่า (แนวคิดของ)ผมถูกต้องสมบูรณ์

387
00:14:57,000 --> 00:14:59,000
และ 50 ปีต่อไปจากนี้

388
00:14:59,000 --> 00:15:02,000
แนวความคิดที่บ้าๆของผมทั้งหมดจะได้รับการยอมรับว่าเป็นความจริง

389
00:15:02,000 --> 00:15:05,000
ทั้งใน และ นอก วงการวิทยาศาสตร์

390
00:15:05,000 --> 00:15:07,000
พวกเราจะเชื่อกันว่าเอกภพเล็กๆของเรา

391
00:15:07,000 --> 00:15:10,000
เป็นแค่เพียงส่วนเสี้ยวของพหุภพที่ใหญ่มหึมากว่ามาก

392
00:15:10,000 --> 00:15:13,000
และยิ่งไปกว่านั้น เราจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นตอนเกิดบิ๊กแบง

393
00:15:13,000 --> 00:15:15,000
ในเชิงของทฤษฎี

394
00:15:15,000 --> 00:15:17,000
ซึ่งจะสามารถทำให้เราเปรียบเทียบกับการข้อมูลจากการสังเกตได้

395
00:15:17,000 --> 00:15:19,000
นี่เป็นเพียงการคาดเดาครับ ผมอาจผิดก็ได้

396
00:15:19,000 --> 00:15:21,000
แต่ในฐานะมนุษยชาติ เราก็ครุ่นคิดกันมาโดยตลอด

397
00:15:21,000 --> 00:15:23,000
ว่าเอกภพจะรูปร่างหน้าตาเป็นยังไง

398
00:15:23,000 --> 00:15:26,000
ทำไมมันถึงเป็นอย่างที่เป็นอยู่แบบนี้มานานนับไม่รู้จะกี่ปี

399
00:15:26,000 --> 00:15:29,000
เพียงแค่คิดว่าสักวันนึง เราจะสามารถรู้คำตอบได้ นี่ก็ตื่นเต้นมากแล้วครับ

400
00:15:29,000 --> 00:15:31,000
ขอบคุณครับ

401
00:15:31,000 --> 00:15:33,000
(เสียงปรบมือ)