Πώς η τέχνη δίνει μορφή στις πολιτισμικές αλλαγές
-
0:01 - 0:04Η λαμπρή δραματουργός, Adrienne Kennedy,
-
0:04 - 0:06έγραψε ένα βιβλίο με το όνομα
-
0:06 - 0:08"Άνθρωποι Που Με Οδήγησαν στη Συγγραφή των Έργων Μου."
-
0:08 - 0:10Αν έγραφα εγώ ένα βιβλίο,
-
0:10 - 0:12θα λεγόταν,
-
0:12 - 0:14"Καλλιτέχνες Που Με Οδήγησαν στις Εκθέσεις Μου"
-
0:14 - 0:16γιατί η δουλειά μου
-
0:16 - 0:19πάνω στην κατανόηση της τέχνης και του πολιτισμού
-
0:19 - 0:22έχει προκύψει από το να ακολουθώ καλλιτέχνες,
-
0:22 - 0:25να βλέπω τι εννοούν,
-
0:25 - 0:27τι κάνουν και ποιοι είναι.
-
0:28 - 0:30Ο Jay Jay από τη σειρά "Good Times,"
-
0:30 - 0:33(χειροκρότημα)
-
0:33 - 0:35σημαντικός για πολλούς, φυσικά,
-
0:35 - 0:37λόγω του "dyn-o-mite," φράση που καθιέρωσε μέσω της σειράς,
-
0:37 - 0:39αλλά ίσως πιο σημαντικός
-
0:39 - 0:42ως ο πρώτος πραγματικά αφροαμερικανός καλλιτέχνης
-
0:42 - 0:44στη ζώνη υψηλής τηλεθέασης.
-
0:45 - 0:47Ο Jean-Michel Basquiat,
-
0:47 - 0:49σημαντικός για εμένα γιατί ήταν
-
0:49 - 0:52ο πρώτος αφροαμερικανός καλλιτέχνης
-
0:52 - 0:54που μου έδειξε τις δυνατότητες
-
0:54 - 0:57αυτού στο οποίο ήμουν έτοιμη να μπλέξω.
-
0:57 - 1:00Στο σύνολό του το πρότζεκτ μου είναι για την τέχνη,
-
1:00 - 1:02συγκεκριμένα, για τους αφροαμερικανούς καλλιτέχνες,
-
1:02 - 1:04πιο γενικά
-
1:04 - 1:06για τον τρόπο με τον οποίο η τέχνη
-
1:06 - 1:08μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε
-
1:08 - 1:11τον πολιτισμό μας και τους εαυτούς μας.
-
1:11 - 1:13Με ενδιαφέρουν οι καλλιτέχνες
-
1:13 - 1:16που καταλαβαίνουν και αναδιατυπώνουν την ιστορία,
-
1:16 - 1:18που σκέφτονται τους εαυτούς τους
-
1:18 - 1:20μέσα στο γενικότερο πλαίσιο
-
1:20 - 1:22του κόσμου της τέχνης,
-
1:22 - 1:24αλλά και που έχουν δημιουργήσει καινούριους χώρους
-
1:24 - 1:27για να δούμε και να καταλάβουμε.
-
1:27 - 1:30Σας δείχνω δύο καλλιτέχνες εδώ, τον Glenn Ligon και την Carol Walker,
-
1:30 - 1:33δύο από τους πολλούς που διατυπώνουν κατά την άποψή μου
-
1:33 - 1:36τις βασικές ερωτήσεις που θέλω να αναδείξω στον κόσμο
-
1:36 - 1:38ως έφορος.
-
1:38 - 1:41Ενδιαφέρομαι για
-
1:41 - 1:43το γιατί και πώς θα μπορούσα
-
1:43 - 1:46να δημιουργήσω μία καινούρια ιστορία,
-
1:46 - 1:48μία καινούρια αφήγηση στην ιστορία της τέχνης
-
1:48 - 1:50και μία καινούρια αφήγηση στην ιστορία του κόσμου.
-
1:50 - 1:52Και για να το κάνω αυτό, ήξερα ότι
-
1:52 - 1:55έπρεπε να δω τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν οι καλλιτέχνες,
-
1:55 - 1:57να δω τα στούντιο των καλλιτεχνών
-
1:57 - 1:59σαν εργαστήρια,
-
1:59 - 2:01και να φανταστώ,
-
2:01 - 2:04να επαναπροσδιορίσω το μουσείο ως think tank.
-
2:04 - 2:07Να κάνω ερωτήσεις και να δω τις εκθέσεις
-
2:07 - 2:10σαν τις απόλυτες λευκές σελίδες,
-
2:10 - 2:12που παρέχουν τον χώρο
-
2:12 - 2:15για να δούμε και να σκεφτούμε τις απαντήσεις.
-
2:15 - 2:17Tο 1994,
-
2:17 - 2:19όταν ήμουν έφορος στο μουσείο Whitney,
-
2:19 - 2:21έστισα μία έκθεση που λεγόταν "Μαύρο Αρσενικό."
-
2:21 - 2:23Πραγματευόταν την διασταύρωση μεταξύ
-
2:23 - 2:25της φυλετικής ταυτότητας και του φύλου
-
2:25 - 2:27στη μοντέρνα Αμερικανική τέχνη.
-
2:27 - 2:29Ο στόχος ήταν να εκφράσει
-
2:29 - 2:31τους τρόπους με τους οποίους η τέχνη
-
2:31 - 2:33θα μπορούσε να παρέχει το χώρο για διάλογο,
-
2:33 - 2:35περίπλοκο διάλογο,
-
2:35 - 2:38διάλογο με πάρα πολλά σημεία εισόδου.
-
2:38 - 2:40Και πως τα μουσεία θα μπορούσαν
-
2:40 - 2:42να είναι οι χώροι γι' αυτόν το διαγωνισμό ιδεών.
-
2:42 - 2:44Η έκθεση αυτή συμπεριλάμβανε
-
2:44 - 2:46πάνω από 20 καλλιτέχνες
-
2:46 - 2:48διαφόρων ηλικιών και φυλετικών ταυτοτήτων,
-
2:48 - 2:51που, όμως, κοιτούσαν την αρρενωπότητα των αφροαμερικανών
-
2:51 - 2:54από πολύ συγκεκριμένες πλευρές.
-
2:57 - 3:00Αυτό που ήταν σημαντικό σε αυτήν την έκθεση
-
3:00 - 3:02ήταν ο τρόπος με τον οποίο
-
3:02 - 3:05αναδείχθηκα μέσω του ρόλου μου ως έφορος
-
3:05 - 3:07σαν καταλύτης,
-
3:07 - 3:09γι' αυτόν το διάλογο.
-
3:09 - 3:11Ένα από τα πράγματα που έγιναν συγκεκριμένα
-
3:11 - 3:13κατά τη διάρκεια της έκθεσης,
-
3:13 - 3:15ήταν ότι αντιμετώπισα την ιδέα
-
3:15 - 3:17του πόσο ισχυρές μπορούν να είναι οι εικόνες
-
3:17 - 3:20και η κατανόηση των ανθρώπων για τους εαυτούς τους και τους άλλους.
-
3:20 - 3:23Σας δείχνω δύο έργα, ένα στα δεξιά του Leon Golub,
-
3:23 - 3:26κι ένα στα αριστερά του Robert Colescott.
-
3:26 - 3:28Κατά τη διάρκεια της έκθεσης,
-
3:28 - 3:30που ήταν εριστική, αμφιλεγόμενη,
-
3:30 - 3:32και τελικά
-
3:32 - 3:34μου άλλαξε τη ζωή
-
3:34 - 3:36και την αντίληψή μου περί της τέχνης,
-
3:36 - 3:39μία γυναίκα με πλησίασε στη μέση της γκαλερί
-
3:39 - 3:42για να εκφράσει την ανησυχία της για
-
3:42 - 3:44το πόσο ισχυρές μπορεί να είναι οι εικόνες
-
3:44 - 3:46και το πώς αντιλαμβανόμαστε ο ένας τον άλλο.
-
3:46 - 3:48Έδειξε το έργο στα αριστερά
-
3:48 - 3:50για να μου πει πόσο προβληματική ήταν αυτή η εικόνα,
-
3:50 - 3:53μιας και σχετιζόταν, γι' αυτή, με την ιδέα
-
3:53 - 3:56του πώς αντιπροσωπεύονταν οι αφροαμερικανοί.
-
3:56 - 3:58Και μου έδειξε την εικόνα στα δεξιά
-
3:58 - 4:01σαν παράδειγμα ενός είδους αξιοπρέπειας
-
4:01 - 4:03που πρέπει να απεικονιστεί
-
4:03 - 4:05για να εναντιωθεί στις εικόνες των ΜΜΕ.
-
4:05 - 4:08Μετά έδωσε σ'αυτά τα έργα φυλετικές ταυτότητες,
-
4:08 - 4:10λέγοντάς μου, βασικά, ότι το έργο στα δεξιά
-
4:10 - 4:12ήταν προφανώς αφροαμερικανού καλλιτέχνη,
-
4:12 - 4:14ενώ το έργα στα δεξιά, προφανώς
-
4:14 - 4:16λευκού καλλιτέχνη,
-
4:16 - 4:18ενώ ήταν το ακριβώς αντίθετο.
-
4:18 - 4:20O Bob Colescott, αφροαμερικανός καλλιτέχνης,
-
4:20 - 4:22ο Leon Golub, λευκός καλλιτέχνης.
-
4:22 - 4:24Η ουσία αυτού, για εμένα, ήταν
-
4:24 - 4:27να πω, σε εκείνον το χώρο, εκείνη τη στιγμή,
-
4:27 - 4:29ότι ήθελα, πιο πολύ από τίποτα άλλο,
-
4:29 - 4:31να καταλάβω
-
4:31 - 4:34πώς θα λειτουργούσαν οι εικόνες, πώς λειτούργησαν οι εικόνες,
-
4:34 - 4:36και πώς οι καλλιτέχνες παρείχαν
-
4:36 - 4:38ένα χώρο μεγαλύτερο από αυτόν
-
4:38 - 4:40που θα μπορούσαμε να φανταστούμε στην καθημερινότητα μας
-
4:40 - 4:43για να σκεφτούμε αυτές τις εικόνες.
-
4:43 - 4:46Fast forward και καταλήγω στο Χάρλεμ,
-
4:46 - 4:49σπίτι πολλών αφροαμερικανών,
-
4:49 - 4:52και ψυχική καρδιά
-
4:52 - 4:54της εμπειρίας του να είσαι αφροαμερικανός,
-
4:54 - 4:57πραγματικά το μέρος που έγινε η Αναγέννηση του Χάρλεμ.
-
4:58 - 5:01Το Χάρλεμ τώρα, περίπου, εξηγεί
-
5:01 - 5:04και σκέφτεται τον εαυτό του σε αυτό το κομμάτι του αιώνα,
-
5:04 - 5:06κοιτώντας και πίσω και μπροστά.
-
5:06 - 5:08Πάντα λέω ότι το Χάρλεμ είναι μια ενδιαφέρουσα κοινότητα
-
5:08 - 5:10γιατί, σε αντίθεση με πολλά άλλα μέρη,
-
5:10 - 5:12σκέφτεται ταυτόχρονα το παρελθόν του,
-
5:12 - 5:14το παρόν του, και το μέλλον του.
-
5:14 - 5:16Κανείς δε μιλάει μόνο για το παρόν του.
-
5:16 - 5:19Πάντα μιλάνε για το τι ήταν και το τι μπορεί να γίνει.
-
5:19 - 5:21Και σκεπτόμενη αυτό, σχεδίασα
-
5:21 - 5:23το δεύτερο πρότζεκτ και τη δεύτερη ερώτησή μου.
-
5:23 - 5:25Μπορεί ένα μουσείο
-
5:25 - 5:27να γίνει καταλύτης σε μία κοινωνία;
-
5:27 - 5:29Μπορεί να φιλοξενήσει καλλιτέχνες
-
5:29 - 5:31και να τους επιτρέψει να γίνουν συντελεστές αλλαγής
-
5:31 - 5:34καθώς οι κοινωνίες αναθεωρούν τους εαυτούς τους;
-
5:34 - 5:37Αυτό είναι το Χάρλεμ, στις 20 Ιανουαρίου,
-
5:37 - 5:40σκεπτόμενο τον εαυτό του με έναν καταπληκτικό τρόπο.
-
5:41 - 5:43Τώρα, δουλεύω στο μουσείο Studio στο Χάρλεμ.
-
5:43 - 5:45Εκεί σκέφτομαι καινούριες εκθέσεις,
-
5:45 - 5:47και τι σημαίνει να ανακαλύπτεις
-
5:47 - 5:49τις δυνατότητες της τέχνης.
-
5:49 - 5:51Τι σημαίνει αυτό για μερικούς από εσάς;
-
5:51 - 5:54Σε μερικές περιπτώσεις, ξέρω ότι πολλοί από εσάς
-
5:54 - 5:56ασχολείστε με διαπολιτισμικούς διαλόγους,
-
5:56 - 5:59ασχολείστε με ιδέες δημιουργικότητας και καινοτομίας.
-
5:59 - 6:02Σκεφτείτε μέσα σε αυτό τον χώρο πού μπορούν να παίξουν οι καλλιτέχνες.
-
6:02 - 6:05Αυτό είναι το είδος του ακτιβισμού
-
6:05 - 6:08για το οποίο εργάζομαι, δουλεύοντας με νέους, αφροαμερικανούς καλλιτέχνες.
-
6:08 - 6:10Σκεφτείτε τους καλλιτέχνες, όχι σαν προμηθευτές περιεχομένου,
-
6:10 - 6:12αν και μπορούν να το κάνουν αυτό εκπληκτικά,
-
6:12 - 6:14αλλά, και πάλι, σαν πραγματικούς καταλύτες.
-
6:16 - 6:19Το μουσείο Studio ιδρύθηκε στο τέλος της δεκαετίας του '60.
-
6:19 - 6:22Και το αναφέρω γιατί είναι σημαντικό να εντοπίσουμε
-
6:22 - 6:24αυτήν την πρακτική μέσα στην ιστορία,
-
6:24 - 6:26να κοιτάξουμε το 1968,
-
6:26 - 6:28σαν την ιδιαίτερα σημαντική στιγμή που είναι,
-
6:28 - 6:31και να σκεφτούμε την καμπή που έχει γίνει από τότε,
-
6:31 - 6:34να σκεφτούμε τις δυνατότητες μπροστά στις οποίες
-
6:34 - 6:36έχουμε το προνόμιο να σταθούμε σήμερα,
-
6:36 - 6:38και να φανταστούμε ότι αυτό το μουσείο,
-
6:38 - 6:40που προέκυψε από μία στιγμή τρομερής διαμαρτυρίας,
-
6:40 - 6:42μίας διαμαρτυρίας που
-
6:42 - 6:44εξέτασε την ιστορία και την κληρονομία
-
6:44 - 6:47σημαντικών αφροαμερικανών καλλιτεχνών
-
6:47 - 6:49στην ιστορία της τέχνης αυτής της χώρας,
-
6:49 - 6:51όπως ο Jacob Lawrence, ο Normal Lewis,
-
6:51 - 6:53κι ο Romare Beardon.
-
6:53 - 6:55Και μετά, φυσικά,
-
6:55 - 6:57να μας φέρει στο παρόν.
-
6:57 - 6:59Το 1975, ο Mohammed Ali
-
6:59 - 7:01έδωσε μία ομιλία στο πανεπιστήμιο του Harvard.
-
7:01 - 7:04Μετά την ομιλία, ένας μαθητής σηκώθηκε και του είπε,
-
7:04 - 7:06"Πείτε μας ένα ποίημα."
-
7:06 - 7:08Και ο Mahammed Ali είπε: "Εγώ, Εμείς."
-
7:08 - 7:11Μία ισχυρή δήλωση σχετικά με το άτομο και την κοινωνία,
-
7:11 - 7:13σχετικά με το χώρο μέσα στον οποίο τώρα
-
7:13 - 7:16ανακαλύπτω μέσα από το πρότζεκτ μου, τους καλλιτέχνες,
-
7:16 - 7:18σχετικά με την προσπάθεια να ορίσουμε
-
7:18 - 7:20πως θα μπορούσε να εξελιχθεί
-
7:20 - 7:23το κύμα τις αφροαμερικανικής τέχνης μέσα στον 21ο αιώνα.
-
7:23 - 7:25Τι μπορεί να σημαίνει αυτό
-
7:25 - 7:28για πολιτιστικά κινήματα σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή;
-
7:28 - 7:30Το "Εγώ, Εμείς" φαίνεται
-
7:30 - 7:32εντελώς προεπιστημονικό,
-
7:32 - 7:34ιδιαιτέρως σημαντικό.
-
7:34 - 7:36Όσον αφορά αυτό,
-
7:36 - 7:39το συγκεκριμένο πρότζεκτ που το έκανε δυνατό αυτό για εμένα
-
7:39 - 7:41είναι μία σειρά από εκθέσεις,
-
7:41 - 7:43όλες με τίτλο που να ξεκινάει από F,
-
7:43 - 7:45Freestyle, Frequency (Συχνότητα), και Flow (Ροή),
-
7:45 - 7:47που έχουν σαν στόχο να ανακαλύψουν
-
7:47 - 7:49και να προσδιορίσουν
-
7:49 - 7:52τους νέους, μαύρους καλλιτέχνες που δουλεύουν αυτή τη στιγμή,
-
7:52 - 7:54που πιστεύω ότι σίγουρα
-
7:54 - 7:57θα συνεχίσουν να δουλεύουν για πολλά χρόνια ακόμα.
-
7:57 - 7:59Αυτή η σειρά εκθέσεων
-
7:59 - 8:01έγινε συγκεκριμένα
-
8:01 - 8:03για να προσπαθήσει να αμφισβητήσει
-
8:03 - 8:05την ιδέα του τι θα σήμαινε
-
8:05 - 8:07τώρα, σε αυτή τη στιγμή στην ιστορία,
-
8:07 - 8:10να δούμε την τέχνη σαν καταλύτη,
-
8:10 - 8:12τι σημαίνει τώρα, σε αυτή τη στιγμή στην ιστορία,
-
8:12 - 8:15καθώς προσδιορίζουμε και επαναπροσδιορίζουμε την κουλτούρα,
-
8:15 - 8:17την αφροαμερικανική κουλτούρα, πιο συγκεκριμένα στη δική μου περίπτωση,
-
8:17 - 8:19αλλά και την κουλτούρα, γενικά.
-
8:19 - 8:21Ονόμασα αυτήν την ομάδα καλλιτεχνών
-
8:21 - 8:24σύμφωνα με μια ιδέα, που αναφέρω
-
8:24 - 8:26και ονομάζεται post-black (μετά-μαύρη).
-
8:26 - 8:28Στην πραγματικότητα ο σκοπός μου ήταν να προσδιορίσω αυτούς
-
8:28 - 8:31σαν καλλιτέχνες που ξεκινάν την δουλειά τους τώρα,
-
8:31 - 8:34κοιτώντας το παρελθόν, αλλά ξεκινώντας ιστορικά αυτή τη στιγμή.
-
8:35 - 8:38Είναι με αυτή την έννοια της ανακάλυψης
-
8:38 - 8:41που έχω μία καινούρια ομάδα ερωτήσεων.
-
8:41 - 8:43Η καινούρια ομάδα ερωτήσεων είναι:
-
8:43 - 8:45Τι σημαίνει, αυτή τη στιγμή,
-
8:45 - 8:48να είσαι αφροαμερικανός;
-
8:48 - 8:51Τί μπορούν να πουν τα έργα τέχνης σχετικά με αυτό;
-
8:51 - 8:54Πού μπορεί να υπάρχει ένα μουσείο
-
8:54 - 8:57για εμάς σαν το χώρο μέσα στον οποίο
-
8:57 - 8:59να κάνουμε αυτή τη συζήτηση;
-
8:59 - 9:01Το πιο ενθουσιώδες σχετικά με αυτό
-
9:01 - 9:04είναι η σκέψη της ενέργειας και του ενθουσιασμού
-
9:04 - 9:06που μπορούν να φέρουν οι νέοι καλλιτέχνες.
-
9:06 - 9:08Τα έργα τους δεν είναι για εμένα,
-
9:08 - 9:10απλά μόνο
-
9:10 - 9:12για την αισθητική καινοτομία
-
9:12 - 9:15που φαντάζεται το μυαλό τους, που δημιουργούν τα οράματά τους
-
9:15 - 9:17και που βγάζουν έξω στον κόσμο,
-
9:17 - 9:19αλλά, ίσως, πολύ περισσότερο
-
9:19 - 9:21για τον ενθουσιασμό που δημιουργούν
-
9:21 - 9:24στην κοινωνία σαν σημαντικές φωνές
-
9:24 - 9:27που θα μας επιτρέψουν να αντιληφθούμε την κατάστασή μας αυτή τη στιγμή,
-
9:27 - 9:29αλλά και στο μέλλον.
-
9:29 - 9:32Εκπλήσσομαι συνέχεια
-
9:32 - 9:34από τον τρόπο με τον οποίο
-
9:34 - 9:36το θέμα της φυλετικής ταυτότητας
-
9:36 - 9:39μπορεί να μπει σε πολλούς χώρους
-
9:39 - 9:41στους οποίους δεν φανταζόμαστε ότι θα έπρεπε.
-
9:41 - 9:44Εκπλήσσομαι συνέχεια
-
9:44 - 9:46με τον τρόπο που καλλιτέχνες προθυμοποιούνται
-
9:46 - 9:48να το κάνουν αυτό στη δουλειά τους.
-
9:48 - 9:50Είναι ο λόγος για τον οποίο στρέφομαι στην τέχνη.
-
9:50 - 9:52Είναι το γιατί ρωτάω ερωτήσεις για την τέχνη.
-
9:52 - 9:55Είναι γιατί κάνω εκθέσεις.
-
9:55 - 9:57Αυτή την έκθεση, όπως είπα,
-
9:57 - 10:00είναι 40 νέων καλλιτεχνών, κατά τη διάρκεια 8 ετών,
-
10:00 - 10:03και για εμένα για να λάβω υπόψιν τις επιπτώσεις.
-
10:04 - 10:06Είναι ο υπολογισμός των επιπτώσεων
-
10:06 - 10:09αυτό που έχει να μας πει αυτή η γενιά.
-
10:09 - 10:12Είναι ο υπολογισμός του τι σημαίνει γι' αυτούς τους καλλιτέχνες
-
10:12 - 10:14να είναι και έξω στον κόσμο, καθώς τα έργα τους ταξιδεύουν,
-
10:14 - 10:16αλλά και μέσα στις κοινωνίες,
-
10:16 - 10:19ως άνθρωποι που βλέπουν και σκέφτονται
-
10:19 - 10:22τα θέματα που αντιμετωπίζουμε.
-
10:22 - 10:24Είναι, επίσης, σχετικά με
-
10:24 - 10:26το δημιουργικό πνεύμα και τη γαλούχησή του.
-
10:26 - 10:28Και φανταστείτε, συγκεκριμένα στην αστική Αμερική,
-
10:28 - 10:31για τη γαλούχηση του πνεύματος.
-
10:31 - 10:34Πού θα καταλήξει, ίσως, αυτό τώρα;
-
10:34 - 10:37Για εμένα, είναι για την επανα-φαντασίωση
-
10:37 - 10:40αυτής της πολιτισμικής πραγματείας μέσα σε ένα διεθνές πλαίσιο.
-
10:40 - 10:43Οπότε το τελευταίο κομμάτι αυτού του πρότζεκτ
-
10:43 - 10:45έχει ονομαστεί "Ροή,"
-
10:45 - 10:47με την ιδέα της δημιουργίας
-
10:47 - 10:49ενός πραγματικού δικτύου
-
10:49 - 10:51καλλιτεχνών σε όλον τον κόσμο,
-
10:51 - 10:53που κοιτάζουν πραγματικά, όχι τόσο
-
10:53 - 10:56από το Χάρλεμ προς τα έξω, αλλά διαμέσου.
-
10:56 - 10:59Και η "Ροή" κοιτούσε καλλιτέχνες που έχουν γεννηθεί στην Αφρική.
-
10:59 - 11:02Και καθώς σκεφτόμαστε αυτήν την ήπειρο
-
11:02 - 11:04και τι σημαίνει
-
11:04 - 11:06για εμάς στον 21ο αιώνα,
-
11:06 - 11:08έχω ξεκινήσει να βλέπω
-
11:08 - 11:10μέσα από τους καλλιτέχνες, μέσα από τα έργα τέχνης,
-
11:10 - 11:13και να φαντάζομαι τι μπορούν να μας πουν για το μέλλον,
-
11:13 - 11:16τι μπορούν να μας πουν για το δικό μας μέλλον,
-
11:16 - 11:19και τι δημιουργούν όσον αφορά
-
11:19 - 11:22την δυνατότητα που μας δίνουν να βλέπουμε
-
11:22 - 11:24την συνεχή ανάδειξη
-
11:24 - 11:26του μεγαλύτερου διαλόγου μας.
-
11:26 - 11:28Τι ανακαλύπτω
-
11:28 - 11:30όταν κοιτάζω έργα τέχνης;
-
11:30 - 11:32Τι σκέφτομαι
-
11:32 - 11:34όταν σκέφτομαι την τέχνη;
-
11:34 - 11:36Νιώθω ότι το προνόμιο που έχω σαν έφορος
-
11:36 - 11:39δεν είναι απλά να ανακαλύπτω καινούρια έργα,
-
11:39 - 11:41να ανακαλύπτω ενδιαφέροντα έργα,
-
11:41 - 11:43αλλά, στην πραγματικότητα,
-
11:43 - 11:45αυτά που έχω ανακαλύψει για τον εαυτό μου
-
11:45 - 11:47και τι μπορώ να προσφέρω
-
11:47 - 11:49στο χώρο μιας έκθεσης,
-
11:49 - 11:52για να μιλήσουμε για το κάλλος, για τη δύναμη,
-
11:52 - 11:54για τους εαυτούς μας,
-
11:54 - 11:57και για να μιλήσουμε ο ένας στον άλλο.
-
11:57 - 12:00Αυτό είναι που μου δίνει δύναμη να σηκώνομαι κάθε μέρα
-
12:00 - 12:02και να θέλω να σκέφτομαι
-
12:02 - 12:05αυτή τη γενιά αφροαμερικανών καλλιτεχνών και καλλιτεχνών σε όλον τον κόσμο.
-
12:05 - 12:07Σας ευχαριστώ.
- Title:
- Πώς η τέχνη δίνει μορφή στις πολιτισμικές αλλαγές
- Speaker:
- Θέλμα Γκόλντεν
- Description:
-
Η Θέλμα Γκόλντεν, έφορος του μουσείου Studio στο Χάρλεμ, μας ξεναγεί σε τρεις πρόσφατες εκθέσεις οι οποίες ερευνούν πώς η τέχνη εξετάζει και επαναπροσδιορίζει την κουλτούρα. Οι καλλιτέχνες με τους οποίους δουλεύει, ακόλουθοι του "μετά-μαύρου" κινήματος, χρησιμοποιούν τα έργα τους για να προκαλέσουν έναν καινούριο διάλογο μεταξύ της φυλετικής ταυτότητας και της κουλτούρας -- και για τη σημασία της ίδιας της τέχνης.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 12:08
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for How art gives shape to cultural change | ||
Retired user added a translation |